Συναδέλφισσες, συνάδελφοι,
Συναγωνιστές και συναγωνίστριες,
Σήμερα για ακόμη μια φορά η ΠΕΟ και η ΠΟΓΟ είμαστε εδώ για να θυμηθούμε τις πρωτοπόρες, τους αγώνες και τις παρακαταθήκες τους, για να εκφράσουμε στήριξη, αλληλεγγύη και συμπόρευση με τους αγώνες των γυναικών σ’ ολόκληρο τον κόσμο, για να διαγράψουμε την πορεία συνέχισης του αγώνα και της διεκδίκησης για πλήρη ισοτιμία στη ζωή, την εργασία, την κοινωνία.
167 χρόνια μετά τον ξεσηκωμό των εργατριών της Νέας Υόρκης και παρά την πρόοδο που έχει υπάρξει οι γυναίκες εξακολουθούν να βιώνουν οικονομικές και κοινωνικές ανισότητες, να είναι θύματα βίας, σεξιστικών συμπεριφορών, να βιώνουν ελλείμματα και εμπόδια στην άσκηση των δημοκρατικών τους δικαιωμάτων.
Τα τελευταία χρόνια οι ανισότητες δεν αμβλύνονται, το αντίθετο βαθαίνουν και οξύνονται ως αποτέλεσμα της επικράτησης των πιο ακραίων μορφών εκμετάλλευσης, των περικοπών στις κοινωνικές δαπάνες, της ολοένα και μεγαλύτερης συσσώρευσης του πλούτου στα χέρια πολύ λίγων. Σ’ αυτό το περιβάλλον οι γυναίκες πληρώνουν βαρύ τίμημα.
Από την αρχή αυτής της δεκαετίας οι πέντε πλουσιότεροι άνδρες στον κόσμο είδαν την περιουσία τους να υπερδιπλασιάζεται την ίδια ώρα που σχεδόν για 5δις. ανθρώπους με τις γυναίκες να είναι η πλειοψηφία, ο πλούτος τους μειώθηκε. Σε παγκόσμιο επίπεδο οι άνδρες έχουν στα χέρια τους 105τρις δολάρια, περισσότερο πλούτο από ότι οι γυναίκες.
Ο αγώνας για την ισότητα λοιπόν δεν μπορεί να είναι ξεκομμένος από τον αγώνα για ένα πιο δίκαιο καταμερισμό του παγκόσμιου πλούτου, ενάντια στην ασυδοσία και αυθαιρεσία των μονοπωλίων, για φορολόγηση των υπερκερδών.
Στις σημερινές συνθήκες οι αγώνες των γυναικών είναι συνδεδεμένοι και με τους αγώνες για παγκόσμια ειρήνη γιατί όσο διατίθενται πόροι δισεκατομμυρίων για εξοπλισμούς, βορά στο βωμό του ελέγχου των πηγών ενέργειας και εξυπηρέτησης γεωπολιτικών συμφερόντων, αυτό σημαίνει στέρηση πόρων από την υγεία, την παιδεία, την κοινωνική πρόνοια. Αυτό σημαίνει προσφυγιά, πείνα, θάνατος με τις γυναίκες να πληρώνουν και πάλι το βαρύτερο τίμημα.
Σήμερα τιμώντας την 8η του Μάρτη, δεν μπορεί παρά να στραφούμε με σεβασμό και αλληλεγγύη στις γυναίκες της Παλαιστίνης οι οποίες βιώνουν μια πρωτοφανή γενοκτονία σε βάρους του λαού τους από το Ισραήλ. Αυτό που βλέπουμε είναι ντροπή και όνειδος για την ανθρωπότητα. Καμία δικαιολογία δεν μπορεί να απαντήσει στην πολιτική εξαφάνισης των Παλαιστινίων από τη Γάζα που εφαρμόζει η ακροδεξιά κυβέρνηση του Ισραήλ.
Όσοι μέχρι σήμερα στηρίζουν και υποθάλπτουν το Ισραήλ οφείλουν να πάψουν να το πράττουν, να ενεργήσουν για πλήρη κατάπαυση του πολέμου και για εξεύρεση λύσης στο Παλαιστινιακό πρόβλημα βασισμένη στις αποφάσεις του ΟΗΕ.
Σημείο αναστοχασμού και στοχοθέτησης και για μας εδώ στην Κύπρο η Παγκόσμια Μέρα της Γυναίκας. Η Κύπρος στην 21η θέση από τις 26 χώρες της Ε.Ε. στο δείκτη ισότητας. Με 1 στις 6 γυναίκες να αναγκάζεται λόγω οικονομικών να επιστρέψει στην εργασία της πριν τη λήξη της άδειας μητρότητας, με το 30% των γονιών στην πλειοψηφία γυναίκες να διακόπτει την εργασία του για ένα χρονικό διάστημα για φροντίδα των παιδιών και όλη αυτή η κατάσταση να οδηγείς το τέλος του εργασιακού βίου σε χαμηλές συντάξεις.
Σημειώνουμε τα θετικά βήματα που γίνονται, όπως η αύξηση της άδειας μητρότητας στις 22 εβδομάδες, η κάλυψη των αυτοεργοδοτούμενων με πληρωμένη γονική άδεια, είναι όμως αναγκαίο να γίνουν πιο ολοκληρωμένα και τολμηρά βήματα που να αντιμετωπίζουν αποτελεσματικά την υποτίμηση της γυναικείας εργασίας και τα σοβαρά ελλείμματα κοινωνικής πολιτικής.
- Επαναρρύθμιση της εργασίας με μέτρα επέκτασης της κάλυψης με Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας των εργαζομένων. Αυτός είναι ο τρόπος για να έχουν όλοι οι εργαζόμενοι ΑΤΑ και για να αποζημιώνεται πλήρως η περίοδος της άδειας μητρότητας, της άδειας πατρότητας, της γονικής άδειας.
- Κατώτατος μισθός αξιοπρεπής, σε συνάρτηση με το κόστος ζωής και με συμπερίληψη βασικών δικαιωμάτων όπως ΑΤΑ, 13ος μισθός ωριαία απόδοση, υπερωριακή αποζημίωση.
Εδώ και ένα χρόνο ακούμε διακηρύξεις από τη κυβέρνηση σ’ ότι αφορά την υποχρέωση της από την οδηγία της Ε.Ε. να πάρει συγκεκριμένα μέτρα για επέκταση του ποσοστού των εργαζομένων που καλύπτονται από Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας. Τίποτε συγκεκριμένο όμως δεν έχει προωθήσει ούτε και έχουν σταθεί αποφασιστικά απέναντι σε εργοδότες που παραβιάζουν τις κλαδικές συλλογικές συμβάσεις, ούτε έχουν υλοποιήσει την προεκλογική τους δέσμευση για ωριαία απόδοση του κατώτατου μισθού.
Σ’ ότι δε αφορά τα ζητήματα κοινωνικής πολιτικής σε μια περίοδο που η ακρίβεια και τα αυξημένα επιτόκια αφαιρούν σημαντικούς πόρους από τα οικογενειακά εισοδήματα, η νέα κυβέρνηση ακολουθεί την πολιτική της προηγούμενης, εφάπαξ χορηγίες σε κάποιες ομάδες, αφήνοντας άλλους έξω όπως τους χαμηλοσυνταξιούχους. Αποφάσεις που μετατρέπουν τη κοινωνική πολιτική σε κρατική φιλανθρωπία.
Μπροστά στη συνεχιζόμενη ακρίβεια και στις νέες πράσινες φορολογίες που ήδη ανακοίνωσε η κυβέρνηση ότι θα επιβληθούν χρειάζονται μέτρα εμβάθυνσης και διεύρυνσης της κοινωνικής πολιτικής.
- Αναθεώρηση των εισοδηματικών κριτηρίων και των ποσών του επιδόματος τέκνου και μονογονιού, της φοιτητικής χορηγίας.
- Επέκταση της γονικής άδειας και του επιδόματος μέχρι το 15ο έτος της ηλικίας.
- Ολοκληρωμένο πρόγραμμα δημιουργίας υποδομών φροντίδας από το κράτος και τις τοπικές αρχές.
- Επέκταση του ολοήμερου σχολείου στη δημοτική και μέση εκπαίδευση.
- Πολλαπλασιασμός των προγραμμάτων κοινωνικής στέγης και επιδότηση ενοικίου με κοινωνικοοικονομικά κριτήρια.
- Αύξηση του Ελάχιστου Εγγυημένου Εισοδήματος.
- Μεταρρύθμιση του συνταξιοδοτικού με ενίσχυση του ΤΚΑ έτσι που να διασφαλίζονται αξιοπρεπείς συντάξεις για όλους.
Και επειδή ο Πρόεδρος στον απολογισμό του 1ου έτους διακυβέρνησης επανέλαβε πολλές φορές ότι λαμβάνει μέτρα μακριά από λαϊκιστικές προσεγγίσεις που θέτουν σε κίνδυνο τη δημοσιονομική σταθερότητα να τονίσουμε ότι αν θέλει να προχωρήσει σε μέτρα και όχι σε ημίμετρα φιλανθρωπίας έχει από που να αντλήσει πόρους φορολογώντας τα υπερκέρδη των τραπεζών και εταιριών ΑΠΕ διατηρώντας το ετήσιο τέλος εταιριών για τις μεγάλες εταιρίες.
Στο κεφάλαιο της κοινωνικής πολιτικής και ειδικότερα σε ότι αφορά τις δομές κοινωνικής προστασίας καθοριστικό ρόλο μπορεί να διαδραματίσει η Τοπική Αυτοδιοίκηση. Ένας βασικός λόγος που η ΠΕΟ στηρίζει τη μεταρρύθμιση της Τοπικής Αυτοδιοίκησης είναι για να αποκτήσει η τοπική αυτοδιοίκηση ρόλο στα ζητήματα κοινωνικής πολιτικής. Αυτό όμως για να γίνει προϋποθέτει διοχέτευση πόρων από το κεντρικό κράτος στην Τοπική Αυτοδιοίκηση και τοπικές αρχές με ανθρωποκεντρικό όραμα, που να επενδύουν και στην κοινωνική πολιτική και όχι μόνο σε έργα βιτρίνας, που να αντιλαμβάνονται ότι πόλη είναι οι άνθρωποι και η ευημερία τους.
Συναδέλφισσες, συνάδελφοι,
Συναγωνιστές, συναγωνίστριες,
8η του Μάρτη και εμείς εδώ να επιμένουμε ότι αξίζει ένας πιο δίκαιος κόσμος σε άνδρες και γυναίκες. Δεν μας ξεγελούν τα μεγάλα λόγια και οι υποσχέσεις. Από το 1931 μέχρι σήμερα από τα νηματουργεία, το κουμποποιείο, τα τσιφλίκια, τα μεταλλεία μάθαμε ένα πράγμα με οργάνωση και αγώνα αλλάζουμε τη ζωή μας, σπάζουμε τους άδικους φραγμούς, ανοίγουμε νέους δρόμους, για άνδρες και γυναίκες.
