ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ ΠΡΟΣ ΤΙΜΗΝ ΤΗΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑΣ ΜΕΡΑΣ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ
Διακήρυξη Κεντρικού Γραφείου Γυναικών Εργατοϋπαλλήλων ΠΕΟ
«ΑΓΩΝΑΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΙΣ ΑΝΙΣΟΤΗΤΕΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΔΙΑΚΡΙΣΕΙΣ»
“Με την ευκαιρία της Παγκόσμιας Μέρας της Γυναίκας το Κεντρικό Γραφείο Γυναικών Εργατοϋπαλλήλων ΠΕΟ, απευθύνει θερμό αγωνιστικό χαιρετισμό στις εργαζόμενες γυναίκες. Ιδιαίτερο χαιρετισμό απευθύνει στις Τουρκοκύπριες εργαζόμενες και τις καλεί και μ’ αυτή την ευκαιρία μαζί να εντείνουν τον αγώνα για ειρήνη, επανένωση και ισότητα στον τόπο μας.
Αγώνας ενάντια στις ανισότητες και τις διακρίσεις ήταν ο αγώνας των υφαντουργίνων της Νέας Υόρκης το 1857. 162 χρόνια μετά, αυτός συνεχίζει να είναι και ο δικός μας αγώνας, εφόσον η εκμετάλλευση, οι αδικίες και οι ανισότητες όχι μόνο δεν μειώνονται αλλά αυξάνονται και μεταλλάσσονται σε πολιτικές με εύηχους τίτλους για να διεισδύσουν πιο εύκολα στις αντιλήψεις και συνειδήσεις του λαού και των εργαζομένων.
Το διαχρονικό μήνυμα του αγώνα των πρωτοπόρων γυναικών που τιμούμε σήμερα είναι ένα και ξεκάθαρο. Για να βελτιώσουμε τη ζωή μας και τις συνθήκες εργασίας μας χρειάζεται δύναμη, αποφασιστικότητα και πάνω από όλα οργάνωση και αγώνας ενάντια στις γενεσιουργίες αιτίες που οδηγούν στην εκμετάλλευση και τις διακρίσεις .
Ζούμε σε συνθήκες όπου το κέρδος μπαίνει πάνω από τον άνθρωπο, τα συμφέροντα των λίγων και των ισχυρών εξυπηρετούνται σε βάρος των πολλών. Οι νεοφιλελεύθερες πολιτικές ως κυρίαρχη ιδεολογία πλέον έχει δημιουργήσει τέτοια εκμετάλλευση που οδηγεί εκατομμύρια ανθρώπους στην φτώχεια, την μετανάστευση, την προσφυγιά, την κακοποίηση. Εδώ και 15 χρόνια η Κύπρος είναι μέλος της Ε.Ε. και ως εκ τούτου οι αποφάσεις της μας επηρεάζουν άμεσα. Ιδιαίτερα ως εργαζόμενοι βιώνουμε από πρώτο χέρι τις επιπτώσεις αυτών των πολιτικών της.
Στην Κύπρο του 2019, παρά την πολυδιαφημιζόμενη ανάπτυξη, δεν είδαμε να επωφελούνται και οι εργαζόμενοι. Αντίθετα βλέπουμε μια έντονη προσπάθεια απορρύθμισης των εργασιακών σχέσεων και της παραβίασης των συλλογικών συμβάσεων και εργατικών δικαιωμάτων από τους εργοδότες, με την ανοχή και πολλές φορές την στήριξη της κυβέρνησης.
Τα όποια μέτρα, που λένε ότι έχουν πάρει, δεν ήταν αρκετά αφού το 27.7% του πληθυσμού εξακολουθεί να ζει στο όριο της φτώχειας. Το χάσμα μεταξύ πλουσίων και φτωχών έχει διευρυνθεί σε βαθμό που η Κύπρος έχει την αρνητική πρωτιά σε ολόκληρη την Ε.Ε.
Μπορεί το ποσοστό της ανεργίας να μειώθηκε αλλά βλέποντας πίσω από τους αριθμούς θα δούμε ότι οι θέσεις εργασίας που απορρόφησαν τους ανέργους δεν προσφέρουν ούτε προοπτική ούτε αξιοπρέπεια, αντίθετα αυξηθήκαν τα φθηνά εργατικά χέρια, ανεξάρτητα από την κατάρτιση και τα ακαδημαϊκά τους προσόντα. Η πλειοψηφία των ανέργων είναι οι νέοι και οι γυναίκες και η πλειοψηφία τους βρίσκεται στις ηλικίες μεταξύ 30-50, στις ηλικίες δηλαδή που δημιουργούν τη ζωή τους, την καριέρα και την οικογένεια τους. Η εργαζόμενη οικογένεια δυσκολεύεται να ανταπεξέλθει αφού από τη μια τα εισοδήματα της συρρικνώνονται συνεχώς και από την άλλη οι δομές και υπηρεσίες του κράτους και η ευρύτερη κοινωνική πολιτική του είναι ανεπαρκής για να καλύψει τις αυξανόμενες ανάγκες της.
Το χάσμα αμοιβών μεταξύ ανδρών και γυναικών παρά τη σχετική μείωση στο 13.9% εξακολουθεί να μας ανησυχεί και να απαιτούμε συγκεκριμένα μέτρα που να καταπολεμούν τις αιτίες που το δημιουργούν. Την ίδια στιγμή σημειώνουμε ότι η σχετική μείωση που επήλθε δεν οφείλεται τόσο στην αύξηση των μισθών των γυναικών αλλά στη μείωση των μισθών των ανδρών, γεγονός που δεν μας ικανοποιεί καθόλου.
Στόχος της ΠΕΟ, σε συνάρτηση με τη διαδικασία ανανέωσης των παγκύπριων κλαδικών συλλογικών συμβάσεων, είναι η προώθηση των απαραίτητων νομοθετικών ρυθμίσεων που να υποχρεώνουν τους εργοδότες να εφαρμόζουν τις συμβάσεις και η διαμόρφωση μέσα από ένα μηχανισμό διαπραγμάτευσης και διαλόγου ενός συμφωνημένου πλαισίου ελάχιστων όρων απασχόλησης, για όσους δεν καλύπτονται από συλλογικές συμβάσεις
Καλούμε όλες τις γυναίκες, μαζί με όλη την εργατική τάξη δυναμικά και οργανωμένα να αντισταθούμε στις αντεργατικές πολιτικές και να συνεχίσουμε να δίνουμε τη μάχη για υπεράσπιση και βελτίωση της θέσης της γυναίκας στην κυπριακή κοινωνία. Για μας ο αγώνας μας είναι ταξικός και δεν σταματά και δυναμικά διεκδικούμε:
• Κατοχύρωση στην πράξη του δικαιώματος οργάνωσης στους τόπους δουλειάς
Καταπολέμηση της ανεργίας με προγράμματα που να ανταποκρίνονται στα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά των ανέργων γυναικών
• Περαιτέρω προώθηση της ισότητας μέσα από τις συλλογικές συμβάσεις
• Αποτελεσματική και καθολική εφαρμογής των νομοθεσιών
• Μείωση του χάσματος αμοιβών και συντάξεων μεταξύ αντρών και γυναικών
• Υιοθέτηση σε όλους τους τόπους δουλειάς κώδικα πρόληψης και καταπολέμησης της παρενόχλησης και της σεξουαλικής παρενόχλησης.
• Λήψη περισσοτέρων μέτρων για ενίσχυση της γυναικείας απασχόλησης και στήριξη της εργαζόμενης στη συμφιλίωση επαγγελματικής με οικογενειακή ζωή.
• Κάλυψη της γονικής άδειας με επίδομα και επέκταση της άδειας πατρότητας σε όλους τους πατέρες.
• Σχέδιο οικονομικής στήριξης ιδιαίτερα των χαμηλόμισθων οικογενειών για κάλυψη του κόστους φροντίδας των παιδιών.
• Ολοκληρωμένο σχεδιασμό και ανάπτυξη των αναγκαίων συνεργειών μεταξύ του κράτους και της τοπικής αυτοδιοίκησης με στόχο την κάλυψη των αναγκών σε δομές φροντίδας, στήριξης και προστασίας των παιδιών όλων των ηλικιών
• Περαιτέρω βελτίωση του νόμου για την προστασία της μητρότητας
• Αποτελεσματικότερα προγράμματα που στοχεύουν στην ανατροπή αντιλήψεων και στερεοτύπων για το ρόλο των δύο φύλων με αποφασιστική αντίδραση της πολιτείας.
• Να δημιουργηθεί μια ενιαία Αρχή Ισότητας που να έχει ουσιαστικές και αποτελεσματικές εξουσίες και επαρκή προϋπολογισμό.”