Η ανάπτυξη από την Ευρωπαϊκή Ένωση και των εθνικών κυβερνήσεων των πολιτικών του νεοφιλελευθερισμού, έχουν ενισχύσει τις πολιτικές που οδήγησαν στη σοβαρή οικονομική κρίση στην οποία βυθίζονται αρκετές χώρες.  Είναι σε αυτή τη βάση που χώρες όπως η Ελλάδα, η Πορτογαλία, η Κύπρος, οδηγήθηκαν σε μια κοινωνική και πολιτισμική οπισθοδρόμηση.

 

ΜΕΡΑ ΔΡΑΣΗΣ ΚΑΙ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΗΣ ΑΠΟ ΤΗ ΔΙΕΘΝΗ ΜΕΤΑΦΟΡΩΝ

 

Η ανάπτυξη από την Ευρωπαϊκή Ένωση και των εθνικών κυβερνήσεων των πολιτικών του νεοφιλελευθερισμού, έχουν ενισχύσει τις πολιτικές που οδήγησαν στη σοβαρή οικονομική κρίση στην οποία βυθίζονται αρκετές χώρες.  Είναι σε αυτή τη βάση που χώρες όπως η Ελλάδα, η Πορτογαλία, η Κύπρος, οδηγήθηκαν σε μια κοινωνική και πολιτισμική οπισθοδρόμηση.

Κατά τη διάρκεια των τελευταίων ετών, αυτές οι πολιτικές προσπάθησαν να μετατρέψουν τον τομέα των Μεταφορών και των Επικοινωνιών σε ένα εργαλείο για να παράγουν κέρδη για διακρατικούς οικονομικούς και χρηματοπιστωτικούς ομίλους.

Είμαστε μάρτυρες στο διαμελισμό του συστήματος Μεταφορών στην Ε.Ε., το οποίο θα έπρεπε να είναι ολοκληρωμένο και να αλληλοσυμπληρώνεται, ώστε να παράγει  πιο  οικονομικά,  πιο  ισορροπημένα  και  πιο  φιλικά  προς  το  περιβάλλον

συστήματα κινητικότητας.

Επίσης, ο τομέας των Επικοινωνιών και των Τηλεπικοινωνιών έχει υποστεί αλλαγή στο δημόσιο χαρακτήρα του, μέσα από την ιδιωτικοποίησή του, οδηγώντας τους πληθυσμούς μακριά από τη δημόσια καθολική πρόσβαση και στην ποιότητα αυτών των υπηρεσιών.

Οι θαλάσσιοι πόροι διαχειρίζονται όχι προς το συμφέρον των λαών και της ενίσχυσης της ανεξαρτησίας των ανθρώπων, αλλά τίθενται στην υπηρεσία των ιδιωτικών συμφερόντων, που βάζουν πάνω απ’ όλα το κέρδος.

 

Τα διαδοχικά Σιδηροδρομικά πακέτα μέτρων, ο Ευρωπαϊκός εναέριος χώρος, η ελευθέρωση των Λιμένων, η απορρύθμιση των Θαλάσσιων και Χερσαίων Μεταφορών και άλλα, είναι όλα οι όψεις του ίδιου νομίσματος που έχουν στόχο την απελευθέρωση του τομέα, ενώ θα έπρεπε να είναι ένα μέσο υπηρεσίας μιας ολοκληρωμένης ανάπτυξης των κοινωνιών.

 

Το αποτέλεσμα αυτών των πολιτικών είναι:

  • Η εύνοια των ιδιωτικών συμφερόντων τα οποία οικειοποιήθηκαν τις δημόσιες επενδύσεις, αυξάνοντας τα κέρδη τους.
  • Η απώλεια της ποιότητας του συστήματος των δημόσιων Μεταφορών, με αρνητικές επιπτώσεις για την περιβαλλοντική βιωσιμότητα, δηλαδή με αύξηση των εκπομπών CO2.
  • Η εξαφάνιση χιλιάδων θέσεων εργασίας, η επιδείνωση των συνθηκών διαβίωσης και εργασίας, η αυξημένη ανασφάλεια δουλειάς.
  • Η επίθεση στο δικαίωμα της συλλογικής διαπραγμάτευσης και η καταστροφή των κοινωνικών και εργασιακών δικαιωμάτων, ιδίως το δικαίωμα στην απεργία.
  • Η επιδείνωση των συνθηκών Ασφάλειας και Υγείας στους χώρους εργασίας.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση, είναι συνένοχη με πολλές κυβερνήσεις στην Ευρώπη που ευθυγραμμίζονται με μέτρα ξενοφοβίας που επιβάλλονται για τους πρόσφυγες σε διάφορα κράτη μέλη της ΕΕ.  Τέτοια είναι το χτίσιμο “τοίχων”, το κλείσιμο των συνόρων, η κατάσχεση αγαθών όπως στη Δανία και η αποστολή πίσω στο σπίτι τους ανδρών, γυναικών και παιδιών που προσπαθούν να ξεφύγουν από τον πόλεμο, την πείνα και το θάνατο, αδιαφορώντας για τα πιο στοιχειώδη ανθρώπινα δικαιώματα.

 

Για τη Διεθνή Μεταφορών, Επικοινωνιών και Αλιείας, είναι απαραίτητη η δημιουργία ανθρωπιστικών διαδρόμων που θα προστατεύουν τους πρόσφυγες και θα επιτρέπουν ένα αξιοπρεπή καλωσόρισμα, αυτό είναι ένα σημαντικό καθήκον των κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των ΗΠΑ, λαμβάνοντας υπόψη την ευθύνη που έχουν στην αποσταθεροποίηση και την καταστροφή της περιοχής από την οποία προέρχονται εκείνοι που προσπαθούν να διαφύγουν από τον πόλεμο.

Σε αυτό το πλαίσιο της καπιταλιστικής επίθεσης, η παρέμβαση του Συνδικαλιστικού Κινήματος, με ταξικό τρόπο, παίζει καθοριστικό ρόλο στην υπεράσπιση των απαιτήσεων και των ταξικών συμφερόντων των εργαζομένων που με την κινητοποίησή τους, μπορούν να δημιουργήσουν τις προϋποθέσεις για τις εναλλακτικές πολιτικές που βάζουν τη διακυβέρνηση των χωρών στην υπηρεσία των εργαζομένων και γενικά των ανθρώπων.

Είναι σε αυτό το πλαίσιο όπου οι οργανώσεις της Διεθνούς Μεταφορών, Επικοινωνιών και Αλιείας στην Ευρώπη, θεωρούν απαραίτητη την ενίσχυση της συνδικαλιστικής δράσης τους με κύριους στόχους:

 

  • Τη δημιουργία εναλλακτικών πολιτικών που να ανταποκρίνονται στις προσδοκίες των λαών, για ευημερία, ειρήνη και αλληλεγγύη.
  • Την υπεράσπιση του δημόσιου χαρακτήρα του τομέα των Μεταφορών και των Επικοινωνιών, προς το συμφέρον των εργαζόμενων και των λαών.
  • Την αποτροπή  των μέτρων που αποσκοπούν στη μείωση της απασχόλησης, την απορρύθμιση των Εργασιακών Σχέσεων και την κατάργηση των κοινωνικών και εργασιακών δικαιωμάτων των εργαζομένων.
  • Την καταπολέμηση του «κοινωνικού ντάμπινγκ» που έχει ως στόχο να ενοποιήσει τους κανόνες εργασίας με τρόπο που θα μειώνει την ικανότητα των εργαζομένων να διεκδικούν και να αγωνίζονται.
  • Τη βελτίωση των μισθών των εργαζόμενων, τη βελτίωση των συνθηκών διαβίωσής τους και την προστασία του δικαιώματος της συλλογικής διαπραγμάτευσης.
  • Την εφαρμογή πολιτικών αξιοποίησης των εργαζόμενων μέσω της κατάρτισης τους, για να βελτιώσουν το επίπεδο των γνώσεων τους.
  • Τη βελτίωση των συνθηκών Ασφάλειας και Υγείας στους χώρους εργασίας.
  • Την καταπολέμηση όλων των αντι-εργατικών νομοθεσιών και πολιτικών που προσπαθούν να περιορίσουν ή να απαγορεύσουν το δικαίωμα της απεργίας.

 

* Η Διεθνής Μεταφορών, Επικοινωνιών και Αλιείας (TUI Transport) είναι μέλος της Παγκόσμιας Συνδικαλιστικής Ομοσπονδίας (ΠΣΟ) που έχει οργανώσεις μέλη πέραν των 90 εκατομμυρίων μελών.  Η ΣΕΓΔΑΜΕΛΙΝ – ΠΕΟ είναι από τα ιδρυτικά

συνδεδεμένα μέλη της.

18/05/2016