Η οικονομία δεν έχει ανάγκες, ούτε να φάει θέλει, ούτε να πιει, δηλώνει ο Γενικός Γραμματέας της ΠΕΟ Πάμπης Κυρίτσης σε συνέντευξη στο ΚΥΠΕ, αναφέροντας σε αντιδιαστολή ότι η εργασία έχασε τα τελευταία τέσσερα χρόνια εισοδήματα που αγγίζουν τα δύο δισ. ευρώ, ενώ εισοδήματα από κεφάλαιο φέτος αναμένεται να είναι αυξημένα κατά 300 εκατομμύρια.
ΓΕΝΙΚΟΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ ΠΕΟ ΠΑΜΠΗΣ ΚΥΡΙΤΣΗΣ ΣΤΟ ΚΥΠΕ
Η οικονομία δεν έχει ανάγκες, ούτε να φάει θέλει, ούτε να πιει, δηλώνει ο Γενικός Γραμματέας της ΠΕΟ Πάμπης Κυρίτσης σε συνέντευξη στο ΚΥΠΕ, αναφέροντας σε αντιδιαστολή ότι η εργασία έχασε τα τελευταία τέσσερα χρόνια εισοδήματα που αγγίζουν τα δύο δισ. ευρώ, ενώ εισοδήματα από κεφάλαιο φέτος αναμένεται να είναι αυξημένα κατά 300 εκατομμύρια.
Αναφέρεται στην αντεπίθεση για επαναφορά δικαιωμάτων των εργαζομένων, εκτιμώντας ότι βρίσκεται σε καλό δρόμο, αλλά και ότι μεγάλο μέρος των εργαζομένων δεν καλύπτεται από συμβάσεις, είναι ανοργάνωτο, φοβισμένο για αυτό και διεκδικούνται μέτρα νομοθετικής προστασίας του.
Αναφέρεται ακόμα στα θέματα ισότητας και ισομισθίας των γυναικών, επισημαίνονται ότι η εκμετάλλευση τους είναι διπλή και θέτει θέμα για κράτος πρόνοιας.
Σε ό,τι αφορά το Κυπριακό, υπενθυμίζει ότι με τις “μαζικότατες, δικοινοτικές συγκεντρώσεις στήριξης των ηγετών και των διαπραγματεύσεων” της ΠΕΟ με τους Τ/κ, έχουν κερδίσει το δικαίωμα να απευθύνονται στους ηγέτες, λέγοντάς τους “είναι υποχρέωση, ευθύνη σας να επανέλθετε στο τραπέζι”.
Ερωτηθείς πού βρίσκονται σήμερα τα εργατικά ζητήματα στη μετά-Eurogroup εποχή, ο ΓΓ της ΠΕΟ δηλώνει ότι “είναι πλέον αδιαμφισβήτητο και φαίνεται από τα στατιστικά στοιχεία της Eurostat, αυτό που λέγαμε εμείς από τότε, ότι το λογαριασμό της κρίσης όπως εξελίχθηκε και της απόφασης του Eurogroup και της Κυβέρνησής μας θα τον πληρώσουν οι εργαζόμενοί”.
Αναφέρει, περαιτέρω, ότι η Κύπρος έχει πολύ τραγικές πρωτιές στην ΕΕ, π.χ. στο ρυθμό διεύρυνσης της κοινωνικής ανισότητας και μείωσης απολαβών, στα θέματα ανεργίας και ιδιαίτερα των γυναικών, της χρόνιας ανεργίας και της ανεργίας των νέων.
“Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι αυτά τα χρόνια ήταν χρόνια επίθεσης, ουσιαστικά, στα δικαιώματα των εργαζομένων”, δηλώνει.
“Σε τέτοιες συνθήκες, οι συσχετισμοί δύναμης γίνονται δυσμενέστεροι για τους εργαζόμενους, όταν η ανεργία είναι καλπάζουσα, κυριαρχεί ο φόβος και η ανασφάλεια -και σε καθεστώς φόβου και ανασφάλειας υπάρχουν πολύ περισσότερες αυθαιρεσίες, τα φαινόμενα απορρύθμισης της εργασίας ενισχύονται, φαινόμενα καταστρατήγησης συλλογικών συμβάσεων και συμφωνιών είναι πολύ πιο έντονα, ακόμα και το ίδιο το κράτος, δυστυχώς, και λόγω της φιλοσοφίας που διακρίνει τους σημερινούς κυβερνώντες, πολλές φορές συμπεριφέρεται με έλλειψη σεβασμού στα εργατικά και τα συνδικαλιστικά θέσμια και δικαιώματα”, αναφέρει, προσθέτοντας ότι το κράτος έχει τους πιο πολλούς εργοδοτούμενους “με το κομμάτι, μετατρέπει εργαζόμενους σε αυτοεργοδοτούμενους, αυθαίρετα, με τη λεγόμενη μίσθωση εργασίας”.
Σε αυτές τις συνθήκες, η ΠΕΟ, βλέποντας “ότι άρχισε να υπάρχει μια σχετική σταθεροποίηση… παλεύουμε τα τελευταία δύο χρόνια στα πλαίσια ανανέωσης συλλογικών συμβάσεων και στον τομέα των κοινωνικών διεκδικήσεων, να επαναφέρουμε δικαιώματα και ωφελήματα”, εξήγησε.
Σε ερώτηση σε ποιο βαθμό το έχουν πετύχει, αλλά και αν η οικονομία αντέχει διεκδικήσεις, ο ΓΓ της ΠΕΟ, απαντά χαριτολογώντας ότι “η οικονομία δεν έχει ανάγκες, ούτε να φάει θέλει, ούτε να πιει θέλει”.
Η ουσία, συμπληρώνει, είναι ότι μετακινήθηκε πλούτος από τους πολλούς στους λίγους, διευρύνθηκε η οικονομική ανισότητα. Τα περιθώρια κερδοφορίας των επιχειρήσεων λόγω της βίαιης, γρήγορης, μείωσης των εισοδημάτων των εργαζομένων, έχουν διευρυνθεί.
Βεβαίως, συνεχίζει, υπάρχουν επιχειρήσεις που δέχθηκαν χτυπήματα, που έκλεισαν, όμως εκείνοι οι οποίοι επιβίωσαν και κυριάρχησαν, βελτιώνουν συνεχώς τα περιθώρια κερδοφορίας τους.
“Η εργασία έχασε τα τελευταία τέσσερα χρόνια εισοδήματα που αγγίζουν τα δύο δισ. ευρώ, ενώ τα κέρδη, δηλαδή τα εισοδήματα από το κεφάλαιο, (τόκους και μερίσματα κτλ) είναι στα ίδια περίπου επίπεδα με το 2011 και φέτος αναμένεται να είναι κατά 300 εκ. αυξημένα”. Υπάρχουν “οι δυνατότητες και επιβάλλεται, τονίζει, “για σκοπούς δικαιοσύνης οι εργαζόμενοι να πάρουν από αυτά που έχουν παραχωρήσει ή από αυτά που τους έχουν αφαιρέσει βίαια”.
Οπου υπάρχουν συμβάσεις και οι εργαζόμενοι διατηρούν οργανωτική ισχύ, έχουν, δηλώνει ο ΓΓ της ΠΕΟ, αποτελέσματα και ανανέωσαν εκατοντάδες συλλογικές συμβάσεις, παίρνοντας πίσω όλα είτε μερικά από εκείνα τα οποία είχαν παραχωρήσει.
“Δυστυχώς, όμως μεγάλο μέρος των εργαζομένων δεν καλύπτεται από συμβάσεις, είναι ανοργάνωτο, φοβισμένο, η ανεργία επενεργεί αρνητικά στις διεκδικήσεις, με αποτέλεσμα να υπάρχουν μεγάλα τμήματα εργαζομένων που δεν έχουν σύμβαση, ούτε οι νομοθεσίες ή οποιαδήποτε άλλη μορφή προστασίας τους καλύπτει, άρα για αυτούς τους εργαζόμενους, παράλληλα με τον αγώνα για ανανέωση των συλλογικών συμβάσεων, διεκδικούμε μέτρα νομοθετικής προστασίας έστω για τα ελάχιστα, τα οποία δικαιούνται”, προσθέτει.
Αναγνωρίζει ότι δεν είναι εύκολος αυτός ο αγώνας. “Είμαστε υποχρεωμένοι να αγωνιζόμαστε σε πολλά μέτωπα “, λέει, αναφερόμενος στο κράτος πρόνοιας, κοινωνικών παροχών, το ΓεΣΥ, τα ζητήματα συντάξεων, “τα προβλήματα των συνταξιούχων που είναι τεράστια”. Αλλά, προσθέτει, “παρόλο που κάποιοι έλεγαν όταν ξεκίνησε η υπόθεση της κρίσης ότι είναι ευκαιρία να τελειώνουν και με το συνδικαλιστικό κίνημα, να το παραγκωνίσουν, να περιορίσουν το ρόλο του, δεν τα έχουν καταφέρει, βρισκόμαστε εδώ και με αποφασιστικότητα και με αρκετές δυνάμεις για να κάνουμε αυτή την αντεπίθεση”.
Ερωτηθείς για τις συμβάσεις, ο κ. Κυρίτσης ανέφερε ότι εκατοντάδες βρίσκονται σε εκκρεμότητα από πέρσι, προστέθηκαν και οι καινούργιες που έληξαν 31/12/16, κάποιες μεγάλες, όπως των οικοδόμων, “όπου εκεί γίνεται μια μεγάλη μάχη για να πετύχουμε όχι μόνο βελτίωση όρων ή επαναφορά κάποιων δικαιωμάτων, αλλά για τη νομοθετική κατοχύρωση της υποχρέωσης των εργοδοτών να εφαρμόζουν τη σύμβαση”.
Σε ερώτηση – μια και βρισκόμαστε στο Μάρτιο κατά τον οποίο γιορτάζεται η Παγκόσμια Μέρα της Γυναίκας – κατά πόσον η ισομισθία περνά μέσα από τις συμβάσεις, ανέφερε ότι προέχει να επαναδραστηριοποιηθεί το κοινωνικό κράτος για να στηρίξει τις γυναίκες στην εργασία.
“Δίνουμε ιδιαίτερη σημασία πρώτα στο να επιβιώσει ένα στοιχειώδες σύστημα μέσα από το οποίο μπορούν οι γυναίκες να διευκολυνθούν στη φύλαξη των παιδιών τους και των ηλικιωμένων, διότι λόγω της συρρίκνωσης πόρων, π.χ. το δίκτυο των ΣΚΕ, που είναι ο βασικός πυρήνας που στήριζε – σε εθελοντική κυρίως βάση- την προσπάθεια, έχουν δεχθεί μεγάλο κτύπημα, έχουν κλείσει πάρα πολλά τέτοια προγράμματα”, λέει.
Πρόσθεσε ότι βρίσκονται σε διάλογο και διεκδικούν από το Υπουργείο Εργασίας πιο αποφασιστική παρέμβαση, όπως και για προστασία των γυναικών στα “γυναικεία” επαγγέλματα, που δέχθηκαν, επίσης, μεγάλο κτύπημα με την ανατροπή των ωραρίων “με το βίαιο τρόπο με τον οποίο έγινε και αναδεικνύουμε κυρίως αυτά σήμερα στην πρώτη γραμμή”.
Βεβαίως, σημείωσε, “δουλεύουμε και μέσα από τις συλλογικές συμβάσεις, εκεί και όπου υπάρχουν οι δυνατότητες για να βελτιώνουμε τους όρους προς όφελος των εργαζομένων γυναικών”. Παρά τα βήματα που έγιναν για ισότητα, παραμένει ευδιάκριτη η διαφορά, προσθέτει. “Αρα η δουλειά που απομένει και ο αγώνας που έχουμε να δώσουμε είναι μεγάλος και στηριζόμαστε κυρίως στη δραστηριοποίηση των ίδιων των γυναικών, που έχουν διπλούς λόγους για να ενεργοποιηθούν γιατί είναι διπλά καταπιεσμένες, ως εργαζόμενες -όπως είναι όλοι οι εργαζόμενοι- αλλά και ως γυναίκες, από τις διακρίσεις, τις νοοτροπίες που δυστυχώς ακόμα κυριαρχούν”.
Η ΠΕΟ έχει αναπτύξει δραστηριότητα και σε ό,τι αφορά το Κυπριακό, μαζί με τ/κ συνδικάτα. “Ξέρουμε καλά τις δυσκολίες και τα προβλήματα και είμαστε προετοιμασμένοι ότι κάτω υπό οποιεσδήποτε συνθήκες και δυσκολίες και αν εμφανιστούν στην πορεία εμείς θα επιμένουμε και επιμένουμε”, απαντά σε ερώτηση για τις τελευταίες εξελίξεις.
Υπενθυμίζει ότι όταν οι συνομιλίες εξελίσσονταν θετικά, “εμείς κινητοποιούσαμε τους εργαζόμενους για να στηρίξουμε τους ηγέτες, να στηρίξουμε τη διαπραγματευτική διαδικασία. Κινητοποιήσαμε χιλιάδες εργαζόμενους, κάναμε πρωτοφανείς, μαζικότατες, δικοινοτικές συγκεντρώσεις τα προοδευτικά συνδικάτα, η ΠΕΟ, μαζί με τους Τ/κ, άρα έχουμε κάθε δικαίωμα σήμερα, το έχουμε κερδίσει με το σπαθί μας, να απευθυνόμαστε στους ηγέτες με σαφήνεια και καθαρότητα και να τους λέμε `κύριοι, είναι υποχρέωση ευθύνη σας να επανέλθετε στο τραπέζι, να συνεχίσετε τη διαπραγμάτευση και να σταματήσετε το παιγνίδι επίρριψης ευθυνών`”.
Προτεραιότητα, προσθέτει, είναι “να ασκήσουμε την επιρροή μας, πίεση για να επανέλθουν οι ηγέτες στο τραπέζι των συνομιλιών”, για να διαπραγματευτούν σοβαρά και υπεύθυνα τα λίγα που έχουν μείνει, που είναι όμως και τα πιο ουσιώδη.
Ο κ. Κυρίτσης αναφέρει ότι συμφωνία θα ανοίξει δρόμους για επανένωση της Κύπρου και του λαού και για καινούργιους αγώνες για τους εργαζόμενους, για ειρηνικό και ασφαλισμένο μέλλον των παιδιών και των μελλοντικών γενιών, “αλλά ταυτόχρονα για να δημιουργηθούν οι συνθήκες και προϋποθέσεις για νέους κοινούς και ταξικούς αγώνες με τους Τ/κ για μια ποιοτικά καλύτερη κυπριακή κοινωνία”.
Στο κέντρο της προσοχής της ΠΕΟ σε αυτήν την οπτική, προσθέτει, βρίσκεται και το θέμα της ισότητας, ισοτιμίας και κοινωνικής χειραφέτησης και της εργαζόμενης γυναίκας. Γι αυτό η ΠΕΟ έχει αναγάγει την 8η Μαρτίου σε μιαν κορυφαία δραστηριότητα και με την εκστρατεία της πλησιάζει χιλιάδες γυναίκες με το γαρύφαλλο της αγάπης και του σεβασμού μας, “ακριβώς γιατί θέλουμε να στείλουμε το μήνυμα ότι έναν ειρηνικό, ασφαλισμένο μέλλον σε μια κοινή ευημερούσα πατρίδα προϋποθέτει αγώνα ενάντια σε κάθε μορφή διάκρισης, ενάντια σε κάθε μορφή ρατσισμού, σε κάθε μορφή συμπεριφοράς που μας παίρνει πίσω”.
Τέλος, ο Πάμπης Κυρίτσης δηλώνει ότι είναι δύσκολος αγώνας, αλλά είναι αισιόδοξοι, “έχουμε συνεργάτες, έχουμε συντρόφους με τους οποίους εργαζόμαστε χρόνια στην τ/κ κοινότητα, και αυτό μας δίνει θάρρος και δύναμη για να συνεχίσουμε αυτόν τον αγώνα, θεωρώντας ότι το μέλλον δεν μπορεί να είναι εκείνο το οποίο απεργάζονται οι εχθροί της ειρήνης και της συμφιλίωσης, ότι το μέλλον θα είναι όπως ο λαός, οι απλοί άνθρωποι το θέλουν και το οραματίζονται”.
(ΚΥΠΕ/ΓΒΑ/ΓΧΡ)