ΟΜΙΛΙΑ Γ. ΜΑΥΡΙΚΟΥ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΥΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ

Σας καλωσορίζω στη σημερινή εκδήλωση.  Να πω ότι περιμένουμε και ελπίζουμε ότι θα έχουμε και τον Υπουργό μαζί μας αλλά όπως αντιλαμβάνεστε τέτοιες μέρες τα πράγματα είναι λίγο διαφορετικά και είναι λίγο περιζήτητος.  Οπόταν αρχίζουμε χωρίς τον Υπουργό και όταν έρθει καλώς να ορίσει.

 

ΟΜΙΛΙΑ Γ. ΜΑΥΡΙΚΟΥ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΥΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ

 

world federation of trade unionS

ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΗ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ

  Αθήνα 19.11.2008  

 

Ομιλία του Γενικού Γραμματέα της Παγκόσμιας Συνδικαλιστικής Ομοσπονδίας Γιώργου Μαυρίκου στη Διεθνή Συνδιάσκεψη της ΠΕΟ Κύπρου για τους Οικονομικούς Μετανάστες

 

Λευκωσία 19.11.2008

 

Σύμφωνα με τα στοιχεία του ΟΗΕ, υπάρχουν σήμερα στο κόσμο περίπου 200 εκατομμύρια οικονομικοί μετανάστες και 18 εκατομμύρια πρόσφυγες. Αντιπροσωπεύουν αυτοί οι αριθμοί πάνω από το 3% του παγκόσμιου πληθυσμού. Στη Ευρωπαϊκή Ένωση υπολογίζονται σε 44 εκατομμύρια οι μετανάστες και πρόσφυγες. Από το 1992 έως σήμερα, 12 χιλιάδες μετανάστες έχουν πνιγεί στη Μεσόγειο θάλασσα στην προσπάθεια τους να βγουν στην Ευρώπη, ενώ είναι άγνωστος ο αριθμός των νεκρών από νάρκες και άλλες επιθέσεις στα σύνορα.

 

Στην Ευρώπη και στην Αμερική οι κυβερνήσεις προσπαθούν να εμποδίσουν την μετακίνηση μεταναστών και ψηφίζουν νόμους και συνθήκες όπως η ΣΕΓΚΕΝ, σκέφτονται να ιδρύσουν μεγάλα στρατόπεδα συγκέντρωσης μεταναστών στις πύλες εισόδου των μεταναστών, αυξάνουν τους αστυνομικούς και τελωνειακούς ελέγχους. Στην λογική αυτή, οι κυβερνήσεις αξιοποιούν επίσης και την απέλαση. Στην Ευρώπη οι απελάσεις μεταναστών υπολογίζονται ότι ξεπερνούν τις 300 χιλιάδες το χρόνο. Παρόλα όμως αυτά τα περιοριστικά μέτρα, οι οικονομικοί μετανάστες αυξάνονται συνεχώς. Ο αριθμός τους συνεχώς μεγαλώνει.

 

Γιατί όμως φεύγουν οι μετανάστες από τα σπίτια τους; Γιατί αφήνουν πίσω τις οικογένειες τους και φεύγουν;

Ορισμένοι οικονομικοί και πολιτικοί αναλυτές υποστηρίζουν ότι δήθεν ο λόγος που ωθεί τους μετανάστες να φύγουν από τις χώρες τους είναι η φιλοδοξία των μεταναστών και η επιθυμία τους να γνωρίσουν άλλες χώρες και άλλους πολιτισμούς. Είναι φανερό ότι αυτοί οι λόγοι δεν έχουν καμία σχέση με την πραγματικότητα.

 

Το φαινόμενο της Μετανάστευσης είναι κοινωνικό φαινόμενο. Έχει ταξικές ρίζες και δεν είναι ένα απλό και συγκυριακό φαινόμενο. Δεν αφορά μόνο κάποια κράτη.

 

Η μετανάστευση στην εποχή μας μεγαλώνει σαν αποτέλεσμα ευρύτερων γεωπολιτικών και οικονομικών ανακατατάξεων. Η εξάπλωση της φτώχειας, της ανεργίας, της περιθωριοποίησης, του αποκλεισμού μεγάλων τμημάτων του πληθυσμού, οξύνουν και καλλιεργούν την μετανάστευση. Η επιθετικότητα του Ιμπεριαλισμού, οι επιθέσεις ενάντια σε χώρες και λαούς, οι άδικοι πόλεμοι που κάνει, οι απειλές και οι αποκλεισμοί σε βάρος όσων λαών αντιστέκονται στα σχέδια τους επίσης οδηγούν εκατομμύρια ανθρώπους στην μετανάστευση. Η εξάρτηση χωρών και η νέα αποικιοκρατία επίσης βοηθούν το φαινόμενο. Οι ανατροπές του πολιτικού συστήματος στις πρώην σοσιαλιστικές χώρες στην Ευρώπη οδήγησε επίσης εκατομμύρια ανθρώπους στη φτώχεια και στην μετανάστευση.

 

Οι απλοί άνθρωποι στην Σομαλία, στο Κονγκό, στον Καύκασο, στο Ιράκ και το Αφγανιστάν δεν εγκαταλείπουν τις εστίες για να κάνουν τουρισμό, τους διώχνει ο πόλεμος και η πολιτική των κυβερνήσεων των ΗΠΑ και των συμμάχων τους. Οι άνεργοι από τις Φιλιππίνες, το Μπανγκλαντές, από την Αφρική και την Λατινική Αμερική δεν φεύγουν για να κάνουν τουρισμό, τους διώχνει η φτώχεια, η πείνα και η ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο.

 

Η παγκόσμια καπιταλιστική κρίση θα αυξήσει κατακόρυφα τον αριθμό των οικονομικών μεταναστών από ήπειρο σε ήπειρο, και από χώρα σε χώρα, αλλά και μέσα στις ίδιες τις χώρες τους. Η ανισόμετρη ανάπτυξη επίσης των χωρών θα ωθεί σε μεταναστευτικά κύματα.

 

Το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα, η Παγκόσμια Συνδικαλιστική Ομοσπονδία, υποστηρίζουμε ότι τρεις είναι οι πιο σημαντικοί λόγοι που γεννούν των οικονομική μετανάστευση.

 

Πρώτος: Η σκληρή εκμετάλλευση των ιμπεριαλιστικών χώρων σε βάρος των χώρων προέλευσης των μεταναστών. Η λεηλασία των πλουτοπαραγωγικών πηγών των χώρων του τρίτου κόσμου από τις αναπτυγμένες καπιταλιστικές χώρες. Τα χρέη των χώρων του τρίτου κόσμου.

 

Δεύτερος: Οι πόλεμοι, οι συγκρούσεις και οι αντιπαραθέσεις, και οι διώξεις, που γεννά το ιμπεριαλιστικό σύστημα στην προσπάθεια του να μοιράσει ξανά τα εδάφη, να αλλάξει τα σύνορα κρατών και να δημιουργεί κράτη μαριονέτες και προτεκτοράτα, σπρώχνουν στην προσφυγιά πολλούς ανθρώπους.

 

Τρίτος: Η ανάγκη του καπιταλιστικού συστήματος για φτηνό εργατικό δυναμικό, για εργαζομένους χωρίς πραγματικά δικαιώματα ώστε να αυξάνουν τα κέρδη του κεφαλαίου. Ο βαθμός εκμετάλλευσης σε βάρος των μεταναστών δίνει μεγάλα κέρδη στους καπιταλιστές και ταυτόχρονα διαθέτει για το κεφάλαιο έναν εφεδρικό στρατό από άντρες, γυναίκες και ανήλικα παιδιά για πολλές χρήσεις. Γι αυτό οι κυβερνήσεις διατηρούν τις μισθολογικές, ασφαλιστικές, εργασιακές, πολιτιστικές και γλωσσικές διακρίσεις σε βάρος των μεταναστών.

 

Βεβαίως εκτός των βασικών αυτών λόγων υπάρχουν ακόμα και γεγονότα που ενισχύουν τη μετανάστευση όπως ήταν οι ανατροπές που συντελέστηκαν την περίοδο 1989-1991 στις πρώην σοσιαλιστικές χώρες με αποτέλεσμα να πέσει απότομα το βιοτικό επίπεδο στις χώρες αυτές και να οδηγηθούν εκατοντάδες χιλιάδες γυναίκες, άντρες και παιδιά στην οικονομική μετανάστευση.

 

Με βάση όλες αυτές τις πλευρές του θέματος γεννιέται το ερώτημα : ποια πρέπει να είναι η στάση του ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος ?

  Η θέση της Παγκόσμιας Συνδικαλιστικής Ομοσπονδίας στο κεντρικό αυτό ερώτημα είναι πολύ καθαρή και συγκεκριμένη. Πιστεύουμε ότι ο κάθε πολίτης, ο κάθε εργαζόμενος, έχει το δικαίωμα να ζει και να εργάζεται όπου αυτός αποφασίζει, Aρα και η μετανάστευση είναι δικαίωμα του κάθε πολίτη. Μέσα από αυτή τη γενική αρχή πρέπει να δούμε το ρόλο του συνδικαλιστικού κινήματος. Τα συνδικάτα οφείλουν να συγκροτήσουν συγκεκριμένες δομές μέσα και παράλληλα με τα ηγετικά τους κλιμάκια που θα ασχολούνται μόνιμα και εξειδικευμένα με την ολόπλευρη στήριξη των μεταναστών με προτεραιότητα στην απόκτηση ίσων μισθολογικών, ασφαλιστικών εργασιακών δικαιωμάτων, με νομιμοποίηση των οικονομικών μεταναστών και περιορισμό των ρατσιστικών, ξενοφοβικών και νεοφασιστικών φαινομένων. Στην αντιμετώπιση των δυσκολιών που βάζει η γραφειοκρατία των κρατών.  

Στην αλληλεγγύη προς τους οικονομικούς μετανάστες και τις οικογένειές τους για να ξεπερνούν τις γλωσσικές δυσκολίες και ταυτόχρονα να γίνονται σεβαστά τα πολιτισμικά τους χαρακτηριστικά.

 

Στην συστηματική προσπάθεια ώστε να συμμετέχουν στη ζωή και τη δράση των συνδικαλιστικών οργανώσεων, να εκλέγονται στις διοικήσεις και στα ηγετικά σώματα χωρίς καμία διάκριση. Να απολαμβάνουν συνδικαλιστικές και πολιτικές ελευθερίες. Επίσης το δικαίωμα ψήφου των οικονομικών μεταναστών στις γενικές και τοπικές εκλογές είναι θέμα για συζήτηση γιατί κάθε άτομο πρέπει να έχει το δικαίωμα να συμμετέχει στη δημόσια ζωή μιας χώρας. Σε ορισμένες χώρες ήδη αυτό το δικαίωμα υπάρχει, στις περισσότερες όμως δεν ισχύει και δεν προβλέπεται να εφαρμοστεί στο κοντινό μέλλον.

 

Ειδική φροντίδα χρειάζονται οι πολιτικοί πρόσφυγες και όσοι έχουν ανάγκη από νομική προστασία ώστε να μην καταπατούνται τα στοιχειώδη ανθρώπινα δικαιώματά τους.

 

Τελειώνοντας αυτή τη σύντομη τοποθέτηση πρέπει να σημειώσουμε ότι στα κεντρικά καθήκοντα του συνδικαλιστικού κινήματος πρέπει να έχουμε το αίτημα για πολύμορφη στήριξη των χωρών του Τρίτου Κόσμου. Για να σβηστούν τα χρέη όλων των χωρών της Ασίας, της Αφρικής και της Λατινικής Αμερικής. Χωρίς την οικονομική στήριξη των χωρών προέλευσης των οικονομικών μεταναστών το κοινωνικό φαινόμενο της μετανάστευσης θα συνεχίζεται και θα αυξάνει. Στην κατεύθυνση αυτή να ζητήσουμε από τον Ο.Η.Ε., την Ουνέσκο, το Διεθνές Γραφείο Εργασίας να λάβουν συγκεκριμένα μέτρα για να υπάρχει ουσιαστική προστασία των μεταναστών.

 

Η ΠΣΟ στα δύο τελευταία χρόνια προσπαθεί με ομιλίες, παρεμβάσεις και δραστηριότητες να κρατά στην επικαιρότητα τα μεγάλα αυτά προβλήματα.

 

–         Πριν ένα χρόνο οργάνωσε διαμαρτυρία μπροστά στα γραφεία του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου στη Γενεύη με κεντρικό σύνθημα να διαγραφούν τα χρέη των χωρών του Τρίτου Κόσμου

–         Το Μάη του 2006 οργάνωσε στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στις Βρυξέλλες Διεθνές Συμπόσιο με θέμα «το κοινωνικό φαινόμενο της μετανάστευσης στον 21ο αιώνα»

–         Πρίν λίγες μέρες στις 14 και 15 Νοέμβρη 2008 οργάνωσε στο Λάγος της Νιγηρίας επίσης Σεμινάριο με σχετικά θέματα

–         Ο εκπρόσωπός μας στην Ουνέσκο έχει μιλήσει δύο φορές τον τελευταίο χρόνο για τα δικαιώματα των μεταναστών.

 

Και βέβαια όλα τα συνδικάτα μέλη της ΠΣΟ και οι φίλοι μας αναπτύσσουν σημαντική δραστηριότητα. Ετσι θα συνεχίσουμε επειδή γνωρίζουμε και πιστεύουμε ότι οι εργάτες όλους του κόσμου ανεξάρτητα από

χρώμα, θρησκεία γλώσσα και φύλο ανήκουμε όλοι στην ίδια τάξη. Ανήκουμε όλοι στην Εργατική Τάξη.

 

 

Σας ευχαριστώ.

 

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΑΡΘΡΑ