Η ΠΕΟ μαζί με το Παγκόσμιο ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα και τους εργαζόμενους σε όλο τον κόσμο, τιμά και φέτος την εργατική Πρωτομαγιά.
ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑΤΙΚΗ ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ
Η ΠΕΟ μαζί με το Παγκόσμιο ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα και τους εργαζόμενους σε όλο τον κόσμο, τιμά και φέτος την εργατική Πρωτομαγιά.
Τιμούμε τους πρωτομάρτυρες της μεγάλης εξέγερσης του Σικάγο του 1886, τα οράματα των οποίων παραμένουν ζωντανά και διαχρονικά.
Τιμούμε τους πρωτεργάτες του εργατικού κινήματος του τόπου μας, ελληνοκύπριους και τουρκοκύπριους, οι οποίοι μέσα σε συνθήκες καταπίεσης, άνοιξαν νέους δρόμους δείχνοντας ότι τίποτα δεν χαρίζεται αλλά όλα κερδίζονται με οργάνωση και αγώνες.
Για τους εργαζόμενους της Κύπρου η παγκόσμια μέρα ταξικής αλληλεγγύης είναι μέρα επαναβεβαίωσης της σταθερής προσήλωσης μας στον αγώνα για επανένωση του τόπου και του λαού μας.
Μαζί με το προοδευτικό Τουρκοκυπριακό Συνδικαλιστικό κίνημα, η ΠΕΟ διαδραματίζει πρωταγωνιστικό ρόλο στην κινητοποίηση των εργαζομένων στον αγώνα για μια δίκαιη, βιώσιμη και συμφωνημένη λύση η οποία να ανταποκρίνεται στα γνήσια συμφέροντα ολόκληρου του κυπριακού λαού, μακριά από μαξιμαλιστικές και εθνικιστικές προσεγγίσεις.
Λύση , η οποία να επανενώνει τη χώρα και το λαό μας και να την απαλλάσσει από την κατοχή και την ξένη στρατιωτική παρουσία.
Η φετινή Πρωτομαγιά βρίσκει τους Ευρωπαίους εργαζόμενους αντιμέτωπους με τις αντιλαϊκές, νεοφιλελεύθερες πολιτικές που επιβάλλουν οι κυρίαρχοι κύκλοι της Ε.Ε και εφαρμόζονται στην Κύπρο στην πιο ακραία μορφή τους μέσα από το Μνημόνιο, που συμφώνησε και εφαρμόζει με προθυμία η κυβέρνηση Αναστασιάδη. Κύριο χαρακτηριστικό τους η μείωση των μισθών, το ξήλωμα του κοινωνικού κράτους και το ξεπούλημα του δημόσιου πλούτου.
Τα αποτελέσματα αυτών των πολιτικών είναι καταστροφικά για τους εργαζόμενους, τους συνταξιούχους, τους άνεργους, τις ευάλωτες ομάδες, τους νέους και γενικότερα τα λαϊκά στρώματα στο τόπο μας.
- Η Κύπρος είναι με διαφορά η χώρα με την πιο μεγάλη αύξηση εισοδηματικής ανισότητας σε όλη την Ε.Ε.. Για το 2014 στο 20% του φτωχότερου πληθυσμού κατανέμεται μόνο το 8% του συνολικού εισοδήματος, ενώ στο αντίστοιχο 20% του πλουσιότερου πληθυσμού, κατανέμεται το 43.1%.
- Η ανεργία παραμένει σταθερά ψηλά και στη 4η χειρότερη θέση στην Ε.Ε. Η αύξηση της μακρόχρονης ανεργίας είναι η μεγαλύτερη στην Ε.Ε και το 65% παραμένουν άνεργοι πέραν των 6 μηνών. Το 32% των νέων είναι άνεργοι.
- Η Κύπρος παρουσιάζει την μεγαλύτερη μείωση στους μισθούς από τις 28 χώρες της Ε.Ε. Η αγοραστική αξία του μέσου μισθού το 2016 έχει πάει πίσω κατά 20 χρόνια. Τα κέρδη των λίγων όμως, όχι μόνο δεν μειώθηκαν αλλά για το 2016 θα έχουν αύξηση κατά 200 εκ.ευρώ.
- Η Κύπρος έχει τη μεγαλύτερη μετανάστευση από τις 28 χώρες μέλη της Ε.Ε. Σε μια διετία περίπου 30 χιλιάδες άτομα έχουν μεταναστεύσει.
- 234 χιλιάδες ή το 27,4% ζουν σε κίνδυνο φτώχειας ή κοινωνικού αποκλεισμού και 139 χιλιάδες ή 15,3 βιώνει στέρηση βασικών αγαθών.
- Οι συνταξιούχοι έχασαν το 30% περίπου των εισοδημάτων τους. Για το 2014 η φτώχεια στα άτομα άνω των 65 είναι αυξημένη σε σχέση με το 2013.
- Ενώ οι ανάγκες για δημόσια υγεία αυξάνονται, οι δαπάνες μειώθηκαν δραματικά κατά 100 εκ περίπου και τα δημόσια νοσηλευτήρια καταρρέουν.
- Στις δαπάνες για την υγεία και την κοινωνική προστασία η Κύπρος καταγράφεται ως η τελευταία χώρα σε όλη την Ε.Ε
Ενώ ο κόσμος υποφέρει και δυστυχεί, η κυβέρνηση πανηγυρίζει για την λεγόμενη ιστορία επιτυχίας που «κατάφερε» και ομολογεί ότι θα συνεχίσει να εφαρμόζει αυτές τις αντιλαϊκές πολιτικές λιτότητας ακόμα και μετά την τυπική «έξοδο» της χώρας από το Μνημόνιο.
Λόγω της ψηλής και παρατεταμένης ανεργίας, της ανασφάλειας και του φόβου που βιώνουν οι εργαζόμενοι, έχουν δημιουργηθεί συνθήκες περαιτέρω αμφισβήτησης και υπόσκαψης των συλλογικών συμβάσεων και έντασης των επιθέσεων ενάντια στα εργασιακά και συνδικαλιστικά δικαιώματα των εργαζομένων.
Σε Έκτακτο συνέδριο, η ΠΕΟ τον Δεκέμβριο αποφάσισε, μια πολιτική αντεπίθεσης στον εργασιακό και κοινωνικό τομέα, με ιδιαίτερη έμφαση στην επαναφορά των όρων απασχόλησης οι οποίοι έχουν διαφοροποιηθεί προς τα κάτω μέσα από ειδικές συμφωνίες.
Το τελευταίο διάστημα αναπτύσσονται στην κοινωνία σημαντικοί συνδικαλιστικοί και κοινωνικοί αγώνες οι οποίοι πετυχαίνουν και αποτελέσματα. Όπως για παράδειγμα η ανανέωση της σύμβασης στα ξενοδοχεία, η απόσυρση των νομοσχεδίων για ιδιωτικοποίηση της ΑΤΗΚ, η ματαίωση του ιδιοκτησιακού διαχωρισμού της ΑΗΚ, οι οδηγοί λεωφορείων κ.α.
Η αγωνιστικότητα και οι κινητοποιήσεις στους διάφορους κλάδους θορύβησαν έντονα όπως φάνηκε τους κυβερνώντες και τους θιασώτες του νεοφιλελευθερισμού, οι οποίοι επιχειρούν συντονισμένα να απαξιώσουν τη συνδικαλιστική διεκδίκηση και να ενοχοποιήσουν τους εργαζόμενους.
Ιδιαίτερη ανησυχία προκαλούν οι συγχρονισμένες τοποθετήσεις του ΔΗΣΥ και των εργοδοτικών συνδέσμων για ποινικοποίηση της απεργίας, ξεκινώντας από τις ουσιώδης υπηρεσίες. Επιδιώκουν να εκμεταλλευτούν τις συνθήκες όπως διαμορφώνονται σήμερα και επαναφέρουν ένα θέμα το οποίο όλοι γνωρίζουν ότι έχει κλείσει από το 2004 με κοινωνική συμφωνία η οποία ενσωματώθηκε στο Κώδικα Βιομηχανικών Σχέσεων.
Δεν πρόκειται να πτοηθούν οι εργαζόμενοι, ξέρουν καλά ότι όλα κερδίζονται με οργάνωση και συλλογική διεκδίκηση. Η Πρωτομαγιά μας δείχνει το δρόμο και αποτελεί για τους εργαζόμενους της Κύπρου συμβολική και κορυφαία μέρα αντίστασης και αγώνα.
Απαιτούμε αλλαγή πορείας. Ζητούμε:
- Μέτρα ανάπτυξης που να δημιουργούν νέες, σταθερές θέσεις εργασίας.
- Τερματισμό της λιτότητας και των περικοπών του κοινωνικού κράτους. Αποτελεσματική στήριξη των μακροχρόνια ανέργων και ευάλωτων ομάδων.
- Προστασία της εργασίας και των όρων απασχόλησης. Προώθηση των αναγκαίων νομοθετικών ρυθμίσεων που να δημιουργούν στους εργοδότες υποχρέωση εφαρμογής των συλλογικών συμβάσεων εργασίας.Δημιουργία δεσμευτικών ελάχιστων επιπέδων όρων απασχόλησης, σε ότι αφορά κατώτατο μισθό, τρόπο αποζημίωσης υπερωριακής απασχόλησης, υποχρεωτικές αργίες, 13ο μισθό για εκείνους τους τομείς και επαγγέλματα όπου δεν υπάρχουν συλλογικές συμβάσεις.
- Τερματισμό της διαδικασίας των ιδιωτικοποιήσεων. Προστασία του δημόσιου πλούτου.
- Εφαρμογή του ΓΕΣΥ όπως έχει συμφωνηθεί μεταξύ όλων των εμπλεκομένων μέσα από το Νόμο του 2001.
Σ’ αυτές τις συνθήκες οι επερχόμενες βουλευτικές εκλογές, αποκτούν ιδιαίτερη σημασία και ενδιαφέρουν άμεσα τους εργαζόμενους.
Εγγύηση για τη προώθηση των στόχων των εργαζομένων είναι η στήριξη του ΑΚΕΛ-Αριστερά-Νέες Δυνάμεις.
Στήριξη του ΑΚΕΛ σημαίνει ενίσχυση των δυνάμεων που αγωνίζονται για λύση του κυπριακού στη βάση αρχών.
Σημαίνει απόρριψη και καταδίκη των νεοφιλελεύθερων πολιτικών και της λιτότητας κυβέρνησης και ΔΗΣΥ και ενίσχυση του αγώνα για μια προοδευτική οικονομική πολιτική ανάπτυξης που να δημιουργεί νέες, ποιοτικές θέσεις εργασίας και να κατανέμει τον παραγόμενο πλούτο με τρόπο δικαιότερο και κοινωνικά ισορροπημένο.
Οι αξίες και τα μηνύματα της εργατικής Πρωτομαγιάς δείχνουν ότι οι εργαζόμενοι με την ενίσχυση της οργάνωσης τους και προσήλωση στο ταξικό προσανατολισμό τους μπορούν να σταθούν ανάχωμα στις όποιες αντεργατικές, αντιλαϊκές επιβουλές.