Συμπληρώνονται φέτος πενήντα χρόνια από το δίδυμο έγκλημα του 1974, του πραξικοπήματος της 15ης Ιουλίου ενάντια στην εκλεγμένη κυβέρνηση Μακαρίου και της εισβολής της Τουρκίας στις 20 Ιουλίου που προκάλεσαν στον κυπριακό λαό τεράστια τραγωδία με χιλιάδες νεκρούς, πρόσφυγες και αγνοούμενους. Δυστυχώς τις συνέπειες του δίδυμου εγκλήματος τις ζούμε ακόμα με τη συνεχιζόμενη κατοχή του 37% των εδαφών της Κύπρου από την Τουρκία.
Το πραξικόπημα δεν έγινε από «άφρονες», όπως χαρακτηρίζουν τους προδότες αυτοί που θέλουν να ξεπλύνουν την ντροπή και να παραχαράξουν την ιστορία. Το πραξικόπημα ήταν ένα κατά συρροή έγκλημα μίσους των φασιστών της ΕΟΚΑ Β’ κατά της δημοκρατίας και των ανθρώπων που την υπερασπίστηκαν. Πολιτικές ήταν οι συλλήψεις δημοκρατικών ανθρώπων, πολιτικές ήταν οι δολοφονίες αριστερών, πολιτική ήταν η απόπειρα δολοφονίας του εκλεγμένου Προέδρου.
Τεράστιες ευθύνες για την κατάσταση που δημιουργήθηκε φέρουν το ΝΑΤΟ και οι ΗΠΑ αφού η τραγωδία σε βάρος του κυπριακού λαού ήταν αποτέλεσμα των ευρύτερων ιμπεριαλιστικών σχεδιασμών τους για την περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου. Η Χούντα και η ΕΟΚΑ Β’ ήταν οι πρόθυμοι εκτελεστές αυτών των σχεδιασμών.
Σε αυτή την τραγωδία εκατοντάδες εργαζόμενοι μέλη και στελέχη της ΠΕΟ θυσιάστηκαν. Κυνηγήθηκαν, συλλήφθηκαν, βασανίστηκαν και δολοφονήθηκαν από τους φασίστες της ΕΟΚΑ Β’. Πολλοί βρέθηκαν στο μέτωπο της αντίστασης κατά της εισβολής και θυσιάστηκαν για την πατρίδα τους την ώρα που οι προδότες, οι εγχώριοι διώκτες τους, κρύφτηκαν με τα όπλα στα βουνά μακριά από το μέτωπο του πολέμου. Ως ΠΕΟ μνημονεύουμε κάθε χρόνο τέτοια περίοδο τους πεσόντες του μαύρου καλοκαιριού.
Ο μοναδικός τρόπος για να τιμήσουμε τη θυσία τους είναι η δέσμευση μας για συνέχιση του αγώνα υπέρ της λύσης και επανένωσης της Κύπρου μας.
Δυστυχώς το Κυπριακό πρόβλημα από το 2017 βρίσκεται σε μια από τις πιο επικίνδυνες περιόδους της ιστορίας του, αφού η παθητική παρέλευση του χρόνου και η απουσία διαλόγου δεν εξυπηρετούν τα συμφέροντα κανενός.
Αντίθετα συμβάλλουν στη δημιουργία νέων τετελεσμένων με απρόβλεπτες συνέπειες και συνθήκες αστάθειας και ανασφάλειας, και στην οριστική διχοτόμηση της πατρίδας μας. Οι διεθνείς εξελίξεις και επιβεβαιώνουν ότι η διασφάλιση της ειρήνης θα επιτευχθεί μόνο μέσα από τη συνολική επίλυση του κυπριακού προβλήματος.
Η Τουρκία, μετά το ναυάγιο στο Κραν Μοντανά το 2017 προτάσσει επίσημα τη θέση για λύση δυο κρατών, ενισχύει τις επεκτατικές της επιδιώξεις σε βάρος των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Κυπριακής Δημοκρατίας και εντείνει την προσπάθεια για ενσωμάτωση των κατεχομένων.
Σήμερα χρειάζεται να επιδείξουμε την δέσμευση μας για λύση διζωνικής, δικοινοτικής ομοσπονδίας με πολιτική ισότητα και για επανέναρξη των συνομιλιών από το σημείο που διακόπηκαν το 2017 στο Κραν Μοντάνα στη βάση του Πλαισίου Γκουτέρες.
Η ΠΕΟ επαναλαμβάνει τη σταθερή θέση της ότι η διαδικασία των συνομιλιών από εκεί που είχαν μείνει στο Κράνς Μοντάνα είναι ο μόνος δρόμος για την επίλυση του κυπριακού στη συμφωνημένη βάση.
Με φάρο τη θυσία των χιλιάδων εργαζομένων το μαύρο καλοκαίρι του 1974, ως θα συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε για λύση διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας με πολιτική ισότητα των δύο κοινοτήτων όπως αυτή ερμηνεύεται στις αποφάσεις των Ηνωμένων Εθνών. Για ένα κράτος με μια κυριαρχία, μια ιθαγένεια και μια διεθνή προσωπικότητα, αποστρατικοποιημένο και ανεξάρτητο χωρίς κηδεμόνες και προστάτες, κοινή πατρίδα όλων των Κυπρίων.
Ο κυπριακός λαός με τη λύση του Κυπριακού και την επανένωση της χώρας μας, θα μπορεί να εργαστεί για καθολική πρόοδο σε συνθήκες ειρήνης και ασφάλειας στα πλαίσια μιας ενωμένης οικονομίας, με ένα ενιαίο σύστημα εργασιακών σχέσεων και ενιαίων συνθηκών εργασίας για όλους τους εργαζόμενους, Ελληνοκύπριους και Τουρκοκύπριους.
Σε συνεργασία με τις τουρκοκυπριακές συνδικαλιστικές οργανώσεις, μέλη της ΠΣΟ, η ΠΕΟ θα συνεχίσει στη βάση της ταξικής αλληλεγγύης και της ενότητας, να εργάζεται για την ενίσχυση του μετώπου Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων εργαζομένων, για λύση και επανένωση.
