29Ο ΠΑΓΚΥΠΡΙΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΣΥΞΚΑ – ΠΕΟ
26 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2021
Ομιλία Λευτέρη Γεωργιάδη
Γ. Γραμματέα ΣΥΞΚΑ
Έντιμη Κα Υπουργέ Εργασίας, Πρόνοιας και Κοιν. Ασφαλίσεων
Έντιμε κ. Υπουργέ Τουρισμού
Συνάδελφε Γ.Γ. της ΠΕΟ
Εκλεκτοί προσκεκλημένοι
Συναδέλφισσες / φοι,
Σας καλωσορίζω όλους στο συνέδριο μας και σας ευχαριστούμε για την παρουσία σας η οποία μας τιμά ιδιαίτερα.
Καλωσορίζω ιδιαίτερα τους συνάδελφους και συναγωνιστές από το εξωτερικό.
Τον φίλο Στανισλάβ Πάλκα και Μποκουσλάβ Σιπρίνα από τη Συντεχνία τροφίμων και ποτών της ΟΡΖΖ Πολωνίας.
Τον φίλο Αντώνη Λιακαρά από την διεθνή Τουρισμού της Παγκόσμιας Συνδικαλιστικής Ομοσπονδίας
Και την αγαπητή Λίνα από το σωματείο υπαλλήλων ξενοδοχείων του ΠΑΜΕ Ελλάδος.
Ιδιαίτερα επίσης καλωσορίζουμε την αντιπροσωπεία των Τ/Κ συναγωνιστών μας από την ΝΤΕ ΒΙΣ, που μας ενώνουν κοινή ιδεολογία και κοινά οράματα για τη Κύπρο και το λαό της. Μια Κύπρο ενωμένη, ομόσπονδη και ειρηνική. Μια Κύπρο για τους Κυπρίους, χωρίς μητέρες πατρίδες, ξένους κατακτητές και ξένες επεμβάσεις.
Τον αγώνα αυτό θα τον διεξάγουμε μαζί μέχρι τη δικαίωση ανεξαρτήτως δυσκολιών.
Αγαπητοί προσκεκλημένοι
Συναδέλφισσες /φοι
Το προηγούμενο συνέδριο μας έγινε τον Νιόβρη του 2014 και η πανδημία μας υποχρέωσε να αναβάλουμε το τακτικό μας Συνέδριο και να το πραγματοποιήσουμε με 2 χρόνια καθυστέρηση.
Σ’ αυτή την περίοδο περάσαμε δύο συνεχόμενες μεγάλες κρίσεις με σοβαρό κόστος για τους εργαζόμενους αλλά και την οικονομία ευρύτερα. Τις επιπτώσεις της διεθνούς καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης του 2013 με την επιβολή των εξοντωτικών μνημονίων από την ΤρόΪκα και το κούρεμα των καταθέσεων και την κρίση την πανδημίας Covid 19 η οποία ακόμα συνεχίζεται.
Για το ταξικό Συνδικαλιστικό Κίνημα η οικονομική κρίση του καπιταλιστικού συστήματος αποτελεί δικαίωση των θέσεων μας ότι το νεοφιλελεύθερο μοντέλο ανάπτυξης δοκιμάστηκε και απότυχε.
Αποδείχτηκε ότι οι ενδογενείς αντιθέσεις του συστήματος αυτού, εκτρέφουν την αδικία, την ασυδοσία του μεγάλου κεφαλαίου και νομοτελειακά οδηγούν σε μεγάλα οικονομικά και κοινωνικά αδιέξοδα.
Ακόμα και στην περίοδο 2015-2018 που η οικονομία παρουσίαζε θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης, η ανάπτυξη αυτή δεν είχε κανένα θετικό αντίκτυπο για τους εργαζόμενους και τον λαό ευρύτερα.
Με βάση την έκθεση για την οικονομία του Ινστιτούτου Εργασίας της ΠΕΟ η όλη ανάπτυξη μεταφέρθηκε σαν κέρδος για τις επιχειρήσεις αφού μειώθηκαν οι μισθοί και τα δικαιώματα των εργαζομένων.
Ταυτόχρονα με στοιχεία της EUROSTAT η Κύπρος τα χρόνια αυτά καταγράφει τις μεγαλύτερες μειώσεις μισθών από όλες τις χώρες μέλη της Ε.Ε, τους μεγαλύτερους ρυθμούς αύξησης της φτώχειας και με το 1/3 περίπου του πληθυσμού να ζει στο όριο της φτώχειας.
Η εκδήλωση της πανδημίας ξεγύμνωσε ακόμα περισσότερο την αποτυχία του συστήματος και επιβεβαίωσε ακόμα πιο έντονα την ανικανότητα του να διαχειριστεί την κρίση.
Οι πολιτικές του λιγότερου κράτους και των μεγάλων περικοπών στην Δημόσια Υγεία ήταν και είναι ο κυριότερος λόγος της ανικανότητας διαχείρισης της κρίσης της πανδημίας, όχι μόνο στην Κύπρο αλλά και διεθνώς.
Η οικονομική κρίση του 2013 τελικά δεν επηρέασε τον τουρισμό μας, πράγμα που βοήθησε ώστε οι επιπτώσεις της κρίσης να περιοριστούν σημαντικά και η ανάκαμψη της οικονομίας να ξεκινήσει γρηγορότερα.
Μάλιστα από το 2014 και μετά μέχρι το 2019 ξεκίνησε μια ραγδαία ανάπτυξη τόσο σε αφίξεις όσο και σε έσοδα. Πιο συγκεκριμένα οι αφίξεις από 2,4 εκ. έφτασαν τα 3,98 εκ. το 2019 και τα έσοδα από €2,02 δισεκατομμύρια έφτασαν τα €2,8 δισεκατομμύρια.
Την ίδια περίοδο και μετά την εξαγγελία από το κράτος των νέων συντελεστών δόμησης για τα ξενοδοχεία, παρατηρείται οργασμός σε ανάπτυξη νέων κλίνων σε υφιστάμενα ξενοδοχεία αλλά και δημιουργίας νέων μονάδων.
Ακολουθώντας δε την πεπατημένη, της άναρχης δηλαδή ανάπτυξης, παρατηρούμε τα ίδια φαινόμενα παλιότερων χρόνων.
Έλλειψη σχεδιασμού, έλλειψη υποδομών, καμιά προστασία του περιβάλλοντος και αυξημένες ανάγκες σε ανθρώπινο δυναμικό, ειδικευμένου και ανειδίκευτου.
Τις αυξημένες ανάγκες σε ανθρώπινο δυναμικό οι ξενοδόχοι και οι εργοδοτικοί σύνδεσμοι, απαιτούν να τις καλύψουν με το άνοιγμα της αγοράς εργασίας από τρίτες χώρες, με την δικαιολογία ότι οι Κύπριοι δεν ενδιαφέρονται και οι Ευρωπαίοι δεν έρχονται γιατί η Κύπρος είναι ακριβή.
Υπάρχει δηλαδή διαθέσιμο προσωπικό και στην Κύπρο και στην Ευρώπη όμως δεν θέλουν να εργαστούν στα ξενοδοχεία και τα εστιατόρια μας.
Κανείς όμως δεν διερωτάται, ή δεν θέλουν να θέτουν το ερώτημα γιατί δεν έρχονται.
Εμείς όμως, επειδή γνωρίζουμε, το λέμε εδώ και χρόνια, είναι γιατί το επάγγελμα του ξενοδοχοϋπάλληλου δεν είναι ελκυστικό. Η συντονισμένη κι οργανωμένη επίθεση ενάντια στις συλλογικές συμβάσεις, η επιβολή προσωπικών συμβολαίων με απαράδεκτους όρους απασχόλησης και γενικότερα οι συνθήκες απασχόλησης, πρωί-βράδυ, γιορτές, Κυριακές, το καθιστούν μη επιλέξιμο επάγγελμα.
Ακόμα και οι σπουδαστές που τελειώνουν τις ξενοδοχειακές σχολές σύμφωνα με στοιχεία του Υπουργείου Παιδείας, στα 2-3 χρόνια μετά που θα αναλάβουν δουλειά αποχωρούν.
Η Στατιστική Υπηρεσία, βάση περσινής έρευνας καταδεικνύει ότι τα επαγγέλματα του ξενοδοχειακού κι επισιτιστικού τομέα είναι τα πιο χαμηλά αμειβόμενα από όλους τους τομείς της οικονομίας. Πιο συγκεκριμένα ενώ ο μέσος ωριαίος μισθός στην Κύπρο είναι €17 στα ξενοδοχεία και κέντρα αναψυχής είναι €6.
Επομένως προσωπικό υπάρχει. Χιλιάδες Κύπριοι κι εκατομμύρια Ευρωπαίων. Απλά δεν δίδονται κίνητρα για να μπουν οι εργαζόμενοι στα επαγγέλματα μας και το πιο βασικό κίνητρο είναι η πιστή εφαρμογή αυτών που συμφωνούμε και συνυπογράφουμε.
Η πιστή εφαρμογή των Συλλογικών Συμβάσεων.
Η πολιτεία φέρει μεγάλη ευθύνη για την κατάσταση αυτή. Γιατί αντί να προασπιστεί τις Συλλογικές Συμβάσεις, τις οποίες και το ίδιο το Υπουργείο συνυπογράφει, αποδέχεται και επίσημα τοποθετείται ότι τα προσωπικά συμβόλαια και μάλιστα με υποδιαίστερους όρους απασχόλησης, υπερισχύουν των συλλογικών συμβάσεων, ενισχύοντας ηθελημένα ή μη, την αυθαιρεσία των εργοδοτών και την αμφισβήτηση των Συλλογικών Συμβάσεων.
Ευελπιστούμε δε ότι δεν θα προχωρήσει στο άνοιγμα της αγοράς εργασίας από τρίτες χώρες, χωρίς να ικανοποιήσει το αίτημα μας ότι θα εξαντληθεί κάθε περιθώριο εργοδότησης Κυπρίων και Ευρωπαίων πάντοτε όμως με τους όρους της ισχύουσας Συλλογικής Σύμβασης.
Διαφορετικά θα εγκληματήσουν εις βάρος των εργαζομένων και η ευθύνη τους για ότι θα ακολουθήσει θα είναι μεγάλη.
Εμείς δεν θα σταματήσουμε να επαγρυπνούμε και δεν θα μείνουμε με δεμένα χέρια σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο.
Συναδέλφισσες / φοι,
Στην περίοδο που ανασκοπούμε ανανεώσαμε την Συλλογική μας Σύμβαση 2 φορές, το 2016 και το 2019.
Μέσα από την ανανέωση τους προσπαθήσαμε να επαναφέρουμε τα ωφελήματα που παραχωρήθηκαν το 2013 λόγω της οικονομικής κρίσης και ταυτόχρονα να ρυθμίσουμε νομικά βασικά δικαιώματα μας.
Είναι η εκτίμηση μας ότι πετύχαμε τον στόχο μας σε σημαντικό βαθμό.
Σημαντικότερη όμως κατάκτηση θεωρούμε την νομική κατοχύρωση όλων σχεδόν των δικαιωμάτων μας πλην του 13ου μισθού και την εισαγωγή για πρώτη φορά στον ιδιωτικό τομέα, νομικής ρύθμισης των μισθών πρόσληψης για 19 θέσεις εργασίας.
Πιο συγκεκριμένα είναι πλέον και δια νόμου υποχρεωτικά τα πιο κάτω:
– Μισθοί πρόσληψης για μεγάλο αριθμό εργαζομένων, Το ωράριο, η αποζημίωση της υπερωρίας, η 5νθήμερος εβδομάδα εργασίας, 15 αργίες, το Ταμείο Ευημερίας και η αποζημίωση της εργασίας τις Κυριακές με πρόσθετο 25% του μισθού.
Μια άλλη μεγάλη αλλαγή που είχαμε ήταν η κατάργηση και η ενσωμάτωση του δικαιώματος υπηρεσίας 10% στους βασικούς μισθούς. Η αλλαγή αυτή είναι σημαντική γιατί πλέον ο κάθε εργαζόμενος γνωρίζει επακριβώς τον μισθό του και περιορίζει την δυνατότητα των εργοδοτών να «παίζουν» με τους μισθούς κατά το δοκούν με το πρόσχημα της διαφοροποίησης του δικαιώματος υπηρεσίας από μήνα σε μήνα.
Πρόσθετα για διάφορα ωφελήματα, όπως τα αναστελλόμενα off, το Ταμείο Προνοίας, τις αργίες και άλλα, η πληρωμή ή η καταβολή τους είναι αυξημένη γιατί δεν βασίζεται μόνο στον βασικό και τιμάριθμο χωρίς το δικαίωμα υπηρεσίας όπως προηγούμενα.
Παρά τις κατακτήσεις μας αυτές θέλω να τονίσω ιδιαίτερα ότι το γεγονός ότι βασικά η Συλλογικής μας Σύμβαση είναι νομικά ρυθμισμένη δεν διασφαλίζει πλήρως και την εφαρμογή της. Η διασφάλιση της εφαρμογής του νόμου και της Σύμβασης επιτυγχάνεται μόνο μέσα από την ενίσχυση της οργάνωσης των εργαζομένων, της σωστής ενημέρωσης για τα δικαιώματα μας και της συλλογικής, δυναμικής και διεκδικητικής προσπάθειας.
Από μόνος του κανένας εργαζόμενος δεν είναι σε θέση να απαιτήσει επί ίσοις όροις και να διεκδικήσει αποτελεσματικά τα δικαιώματα του.
Αυτό το καθήκον, του ελέγχου και της επιβολής της εφαρμογής των κατακτήσεων μας, δυστυχώς λόγω της πανδημίας δεν μπορέσαμε να το εκπληρώσουμε όπως προγραμματίζαμε.
Με την επαναφορά, ελπίζουμε, της ομαλότητας από το 2022 θα επιδιωχθεί κατά οργανωμένο τρόπο σε όλες τις επαρχίες και σε όλες τις επιχειρήσεις, οργανωμένες και ανοργάνωτες, η ενημέρωση των εργαζομένων για τις σημαντικές αυτές αλλαγές και μέσω της Συντεχνίας θα απαιτηθεί η εφαρμογή τους.
Λόγω της πανδημίας πρέπει να πούμε ότι έμειναν σε εκκρεμότητα και προβλήματα που προέκυψαν και αφορούν την ερμηνεία της συμφωνίας και την εφαρμογή της.
Τέτοια προβλήματα είναι ο τρόπος που έγινε η ενσωμάτωση του δικαιώματος υπηρεσίας σε διάφορα ξενοδοχεία, η προσπάθεια οικειοποίησης του Ταμείου Ευημερίας από τους εργοδότες.
Τα προβλήματα αυτά δεν τα ξεχνούμε. Είναι στην προτεραιότητα μας και έχουν τεθεί προς τους Συνδέσμους ξενοδόχων και το Υπουργείο Εργασίας.
Θα επιδιώξουμε το συντομότερο και πριν την έναρξη της νέας σεζόν, να δοθούν λύσεις με τον διάλογο. Αν αυτό δεν επιτευχθεί δεν θα διστάσουμε, όπου χρειαστεί να διεκδικήσουμε δυναμικά ότι μας ανήκει.
Σε αυτό το σημείο δεν θα παραλείψω να μεταφέρω την λύπη μας για τον τρόπο που οι ξενοδόχοι, είτε μεμονωμένα, είτε στο επίπεδο των συνδέσμων που τους εκπροσωπούν, αντιμετωπίζουν τα προβλήματα των εργαζομένων αλλά και το ίδιο το Συνδικαλιστικό Κίνημα.
Πέρα των αλχημειών που εφευρίσκουν για να αποφύγουν να εφαρμόσουν τα συμφωνηθέντα, αγνοούν προκλητικά τόσον θέσεις του υπουργείου όσο και υποχρεώσεις που μέχρι σήμερα θεωρούντο αυτονόητες.
Πέραν των προσωπικών μισθών που αναθεωρήθηκαν βάση της συμφωνίας για ενσωμάτωση του δικαιώματος υπηρεσίας ταυτόχρονα ετοιμάσαμε τις νέες κλίμακες με τους μισθούς πρόσληψης για να υπογραφτούν. Έχουν παραδοθεί και στους δύο συνδέσμους των ξενοδόχων, ΠΑΣΥΞΕ και ΣΤΕΚ, εδώ και ενάμιση χρόνο και ακόμα θα υπογραφτούν.
Παρά τις ξεκάθαρες θέσεις του Υπουργείου Εργασίας για το θέμα του 13ου μισθού και των ετήσιων αδειών για την περίοδο τον Covid για το 2020, ενεργώντας μονομερώς και χωρίς καμιά διαβούλευση εφάρμοσαν αυτό που οι ίδιοι θεώρησαν σωστό, ή που τους βόλευε καλύτερα.
Άφησαν τους υπαλλήλους τους τα Χριστούγεννα με τα ψίχουλα του 45% που οι ίδιοι πλήρωναν, όσο προσωπικό ήθελαν και για όσο τους ήθελαν το 2020.
Για το θέμα αυτό από τον περασμένο Φεβρουάριο βρίσκεται ενώπιον του Υπουργείου διαφορά το οποίο και με δική του ευθύνη δεν προχωρά η επίλυση του προβλήματος.
Οι συμφωνημένες αυξήσεις της 1/1/2021 και πάλι ενεργώντας μονομερώς στην μεγάλη πλειοψηφία των ξενοδοχείων δεν παραχωρήθηκαν και δεν αναπροσαρμόστηκαν οι μισθοί.
Θέλουμε να τονίσουμε ότι η κατάσταση αυτή εκτραχύνεται και θα οδηγήσει μοιραία σε ανεπιθύμητες καταστάσεις.
Δεν πρόκειται τα ζητήματα αυτά να ξεχαστούν. Πρέπει στη νεκρή περίοδο του χειμώνα να δοθούν λύσεις, διαφορετικά το καλοκαίρι θα είμαστε σε αντιπαράθεση.
Συναδέλφισσες / φοι,
Η πανδημία και το κλείσιμο των επιχειρήσεων δημιούργησε τεράστια προβλήματα.
Το Συνδικαλιστικό μας Κίνημα από την πρώτη στιγμή ξεκαθάρισε ότι αυτή την φορά δεν θα δεχόταν το βάρος της κρίσης να φορτωθεί στους ώμους των εργαζομένων.
Πρώτιστο μέλημα μας ήταν να μην χαθούν θέσεις εργασίας και να στηριχθούν οι εργαζόμενοι κι οι επιχειρήσεις για όσο διάστημα θα ίσχυαν τα μέτρα για διασφάλιση της δημόσια υγείας.
Στον κλάδο μας το κλείσιμο των επιχειρήσεων ή η υπολειτουργία τους κράτησε σχεδόν 2 χρόνια.
Όλο αυτό το διάστημα η Συντεχνία μας κι οι μηχανισμοί μας προσπάθησαν και κράτησαν την επαφή τους με τα μέλη μας και διαχειρίστηκαν πάρα πολλά προβλήματα σε σχέση με τα σχέδια στήριξης και την εφαρμογή τους.
Βοηθήσαμε τόσον τα μέλη μας και εκεί και όπου μας ζητήθηκε και τις επιχειρήσεις.
Μέσα σ’ αυτή την δύσκολη περίοδο αναδείχτηκε και η μεγάλη σημασία και ο ρόλος του Ταμείου Ευημερίας μας, το οποίο στάθηκε αρωγός σε εκατοντάδες συναδέλφων μας που βρέθηκαν σε δύσκολη θέση.
Καλούμε τα μέλη μας να μην φοβηθούν και να αντιδράσουν στις προσπάθειες των εργοδοτών να περάσουν την κατάκτηση αυτή στα χέρια τους, καλώντας τους εργαζόμενους να υπογράψουν ότι θέλουν το Ταμείο Ευημερίας να μείνει στα χέρια τους.
Ας αναλογιστούμε στα τόσα χρόνια που εισήξαμε τον θεσμό, σε πόσα ξενοδοχεία λειτούργησε το ταμείο ευημερίας και αν λειτούργησε ποιος έκανε κουμάντο και αν είχαν ρόλο και λόγο στις αποφάσεις ή την λειτουργία του οι εργαζόμενοι.
Απαιτήσαμε και πετύχαμε την νομική κατοχύρωση αυτού του θεσμού ακριβώς γιατί η μεγάλη πλειοψηφία των ξενοδοχείων δεν εφάρμοζε τη συμφωνία κι αν την εφάρμοζε οι εργαζόμενοι δεν είχαν λόγο και ρόλο, αλλά αποτελούσε τσιφλίκι των διευθυντών και ιδιοκτητών.
Η περίοδος της πανδημίας και της παροχής των επιδομάτων ανάδειξε ακόμα μια φορά το πρόβλημα της εποχικότητας και της παραβίασης από πλευράς των ξενοδόχων της συμφωνίας για τις χειμερινές αναστολές.
Χιλιάδες συνάδελφοι για του οποίους οι εργοδότες τους δεν κατέβαλλαν το 2,8% του μισθού τους και δεν τους περιλάμβαναν στο προσωπικό τους αλλά κάθε χρόνο τους απέλυαν, δεν θεωρήθηκαν από το Υπουργείο ως εργοδοτούμενοι και αντί να λαμβάνουν ως επίδομα το 60% του μισθού τους, λάμβαναν €500,00 και αυτό ύστερα από έντονες ενστάσεις από μέρους μας, εκδήλωση διαμαρτυρίας έξω από το Υπουργείο Εργασίας και συνάντηση με την Υπουργό.
Δεν είναι δυνατόν την ώρα που το Συνδικαλιστικό Κίνημα και το Ταμείο Κοινωνικών Ασφαλίσεων, αποδεχόμενοι το στοιχείο της εποχικότητας δίδουν την ευχέρεια στις ξενοδοχειακές μονάδες να κλείσουν τον χειμώνα και να στέλνουν το προσωπικό τους, κατ’ εξαίρεση, στο ανεργιακό, αυτοί να τους απολύουν για να γλυτώσουν ψίχουλα.
Είναι αναγκαίο και θα εργαστούμε με όλες μας τις δυνάμεις η συμφωνία για τις χειμερινές αναστολές να ρυθμιστεί νομικά, λαμβάνοντας υπόψη και την εμπειρία της πανδημίας αλλά και την ανάγκη εκσυγχρονισμού της στο πλαίσιο των σημερινών πραγματικοτήτων και αναγκών με στόχο την ενίσχυση της απασχόλησης και όχι το κλείσιμο των επιχειρήσεων.
Τέλος θεωρώ ανάγκη να αναφερθώ στις εξελίξεις που αφορούν το ΑΞΙΚ και την απόφαση της κυβέρνηση να το «εντάξει» στο ΤΕΠΑΚ με απόφαση που πάσχει νομικά και πίσω από τις πλάτες του Δ.Σ και της Διεύθυνσης του, χωρίς καμιά μελέτη που να τεκμηριώνει την ανάγκη αυτή, αν εξυπηρετείται το δημόσιο συμφέρον, με ποιο κόστος και πώς αυτό συνάδει με τις ειλημμένες αποφάσεις για στήριξη και αναβάθμιση του όπως συστήνει σχετική μελέτη του Παγκόσμιου Οργανισμού Τουρισμού των Ηνωμένων Εθνών του οποίου δημιουργήθηκε το ΑΞΙΚ.
Σαν Συντεχνία και σαν μέλη του Δ.Σ ξεκάθαρα τονίζουμε ότι πίσω από τα παρασκήνια αποφασίστηκε ουσιαστικά η διάλυση του ΑΞΙΚ, η δημιουργία Επαγγελματικής Σχολής στο ΤΕΠΑΚ, η οποία επίσης παρασκηνιακά αποφασιστήκε να λειτουργήσει στην Πάφο και ο λόφος όπου σήμερα ευρίσκεται το ΑΞΙΚ να δοθεί στους ιδιώτες για ανάπτυξη, όπως από την αρχή ήθελε η συντηρητική κυβέρνηση ΔΗΣΥ-Αναστασιάδη.
Την ίδια ώρα όμως θα συντελεστεί ένα έγκλημα κατά την γνώμη μας, παρόμοιο με εκείνο του κλεισίματος του ΑΤΙ και το τίμημα θα το πληρώσουν οι σπουδαστές το δημόσιο κι οι επιχειρήσεις.
Καλούμε όλους, συνδέσμους ξενοδόχων, ιδιοκτήτες Κέντρων Αναψυχής, τα κόμματα κι όλους τους εμπλεκόμενους στα Τουριστικά πράγματα του τόπου μας να μην επιτρέψουν αυτό το έγκλημα.
Συναδέλφισσες / φοι,
Αναφέρθηκα σε συντομία στα κύρια σημεία της δράσης μας τα τελευταία 7 χρόνια αλλά και στα προβλήματα και τις προκλήσεις που έχουμε μπροστά μας.
Αντισταθήκαμε σε δύσκολους καιρούς και κρατηθήκαμε δυνατοί.
Έχουμε κάθε δικαίωμα να περηφανευόμαστε για τις κατακτήσεις μας και ταυτόχρονα μεγάλη υποχρέωση αυτές να τις ωφεληθούν όλοι οι εργαζόμενοι στον τομέα μας.
Κι αν οι ξενοδόχοι ισχυρίζονται ότι ο Τουρισμός είναι η ραχοκοκαλιά της οικονομίας πρέπει να συνειδητοποιήσουν ότι οι ξενοδοχοϋπάλληλοι είναι η ραχοκοκαλιά κι οι στυλοβάτες του Τουρισμού μας.
Σε αυτούς θα πρέπει να επενδύουν οφείλουν να τους σέβονται και να συμβάλουν στην επαναφορά της αξιοπρέπειας στο επάγγελμα του ξενοδοχοϋπάλληλου.
Η Συντεχνία μας θα παραμείνει πρωτοπόρα κι αποφασιστική στην επιτυχία αυτού του στόχου.
Ζήτω το Συνέδριο μας
Ζήτω η ΠΕΟ