Ο Καμίλ Αχμέτ γεννήθηκε στο Καλό Χωριό το 1933 σε φτωχή οικογένεια- ο πατέρας του ηταν εργάτης και η μητέρα του οικοκυρά. Εξαιτίας της φτώχειας που επικρατούσε εκείνα τα χρόνια, ο πατέρας του παίρνει την οικογένεια στη Λευκωσία.
Εκεί αναγκάστηκαν να ζήσουν σε ενα δωμάτιο του Μπουγιούκ Χαν. Ο Καμίλ, μετά το δημοτικό έγινε τσιράκι σ ένα τσαγγαράδικο και πολυ σύντομα αναμειγνύεται με το συνδικαλιστικό κίνημα και όπως ανάφερε σε παλαιότερη συνέντευξη του μόλις έγινε 14 χρονών ο Χασάν Ουστά τον έγραψε στη συντεχνία.
Ενηλίκος πλέον, δουλεύει στον Ελληνοκύπριο μάστορα Μισιέλιν και στη συνέχεια δούλεψε στη βιομηχανία παπουτσιών Μπάτα. Το 1953 παντρεύτηκε τη γυναίκα του Νεντιμέ. Παράλληλα, ασχολείται με το ποδόσφαιρο και έγινε προπονητής στο τουρκικό μορφωτικό σύλλογο ΤΕΚ και ειναι από τους ιδρυτές της ποδοσφαιρικής ομάδας Γενί Τζιαμί.
Για τη συμμετοχή του στους κοινούς αγώνες και τις δικεδικήσεις των Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκύπριων εργαζομένων γινεται στη δεκαετία του 1960 οπως και πολλοί άλλοι συνδικαλιστές της ΠΕΟ, στόχος των εθνικιστικών κύκλων που έσπερναν τη μισαλλοδοξία και τη διχόνοια ανάμεσα στο λαό μας.
Στις 24 Μαΐου του 1958 δολοφονήθηκε ο Φαζίλ Οντέρ και μερικές μέρες αργότερα σκοτώνονται οι Αχμέτ Γιαγχιά και ο Τερζί Αμπτουραχμάν.
Ο Καμίλ Αχμέτ σε παλαιότερη συνέντευξη του αναφέρει για τη δολοφονία του Φαζιλ Οντέρ: « Τον μαχαίρωσαν κοντά στο τεμένος της Τζεμελιέ. Αν με έβλεπαν θα με σκότωναν κι εμένα. Ενημέρωσα την ΠΕΟ και οι συνάδελφοι μου είπαν να πάω στο σπίτι. Στην κηδεία του πήγε μόνο ο αδελφός του ο οποίος για χρόνια δεν έλεγε που ήταν καν ο τάφος του. Ο Γιαχγιά δολοφονήθηκε καθώς και οι Αχμέτ Ιμπραχήμ (Λεμεσσός), ο ράφτης Αμπτουραχμάν τραυματίστηκε κ.α.»…
«Μετά την Πρωτομαγιά του ‘58 στη λέσχη του ΤΕΚ ένα παιδί 9 χρονών μας απείλησε να κλείσουμε το κλαμπ. Βρεθήκαμε στην ταβέρνα με τον Καβάζογλου. Μου είχε πει ότι νόμιζε πως θα πυρπολήσουν τη λέσχη και 20-30 άτομα πέταξαν πράγματα έξω από λέσχη και άρχισαν να τα καίνε. Το 1965 σκότωσαν τον Καβάζογλου με τον Μισιαούλη. Το 1958 συμμετείχα στους εορτασμούς της Πρωτομαγιάς Και ήμουν στη λίστα θανάτου της ΤΜΤ μαζί με άλλους 29»…
Το 1959 μετακομίζει στην Αμμόχωστο οπου εργάστηκε για μερικά χρονια και το 1967 μετανάστευσε στο Λονδίνο επειδή ήταν στη λίστα θανάτου της ΤΜΤ. Εκεί γίνεται μέλος του Βρετανικού Κομμουνιστικού Κόμματος.
Δραστηριοποιείται στο σύνδεσμο Cyprus Assocıatıon HAKNEY με Εκ και ΤΚ φίλους του οι οποίοι είχαν αναγκαστεί επίσης να πάνε στο Λονδίνο για να σωθούν. Υπήρξε Πρόεδρος του Συνδέσμου κατά την περίοδο 1976-86. Ήταν από τους ιδρυτές του Συνδέσμου Τουρκοκυπρίων Λονδίνου καθώς και από τους ιδρυτές της τ/κ ποδοσφαιρικής ομοσπονδίας.
Ο Καμίλ Αχμέτ θεωρούσε πως ό,τι και να γίνει, τελικά η ειρήνη θα έρθει στην Κύπρο. Ειναι χαρακτηριστικά τα λόγια του : «Ο δικός μας αγώνας ήταν υπέρ των δικαιωμάτων των φτωχών. Αν ερχόμουν ξανά στον κόσμο πάλι το ίδιο θα έκανα»…