H ΠΕΟ θεωρεί ότι τα μέτρα τα οποία έχουν εξαγγελθεί πρόσφατα, δίνουν ασφαλώς ανάσα σε όσους επηρεάζονται άμεσα από τα διατάγματα, δεν είναι όμως αρκετά ώστε να αντιμετωπίζονται επαρκώς οι απαιτήσεις της σημερινής σκληρής πραγματικότητας που αντιμετωπίζουν πλέον χιλιάδες νοικοκυριά.
Η τραπεζική κρίση του 13, το κούρεμα και οι μνημονιακές πολιτικές, είχαν δραματικά διευρύνει την κοινωνική ανισότητα. Είναι φανερό ότι η παρατεταμένη διάρκεια της σημερινής υγειονομικής κρίσης, μεγαλώνει ακόμα περισσότερο αυτή την ανισότητα και έκδηλα απειλεί την συνοχή της κοινωνίας μας.
Χιλιάδες εργαζόμενοι ζουν για μεγάλο χρονικό διάστημα με επιδόματα επιβίωσης, μικρομεσαίοι καταστρέφονται και περνούν στην ανεργία, οι νέοι που θα έπρεπε να ενταχθούν στην εργασία παραμένουν σε αδράνεια και χωρίς εισόδημα. Χιλιάδες πολίτες αναμένεται σύντομα να βρεθούν σε ακόμα πιο δύσκολη θέση, όταν οι τράπεζες ξεκινήσουν να απαιτούν τις δόσεις των στεγαστικών τους δανείων και να απειλούν με εκποιήσεις.
Η ΠΕΟ θεωρεί ότι για μια στοιχειώδη διασφάλιση της κοινωνικής συνοχής, είναι αναγκαίο να υπάρξουν άμεσα, μέτρα ενίσχυσης του κοινωνικού κράτους και δικαιότερης κατανομής των επιπτώσεων της κρίσης μέσα στην κοινωνία.
Τέτοια μέτρα είναι:
- Η περίοδος αναστολής καταβολής δόσεων να καλύψει όλους τους εργαζόμενους, μισθωτούς και αυτοτελώς, των οποίων το εισόδημα έχει επηρεαστεί σοβαρά από την κατάσταση
- Η κυβέρνηση οφείλει να προστατεύσει αυτούς τους εργαζόμενους από τον κίνδυνο εκποίησης της κατοικίας τους ή της επαγγελματικής τους στέγης.
- Επιδότηση ενοικίου, με εισοδηματικά κριτήρια η οποία να καλύψει τόσο την επαγγελματική στέγη όσο και τους ενοικιαστές κατοικίας.
- Η ανατροπή του συσχετισμού ισχύος μεταξύ εργαζομένων και εργοδοτών και η εκτεταμένη απορρύθμιση στην αγορά εργασίας επιβάλλει τη νομοθετικά κατοχυρωμένη διασφάλιση ελάχιστων μισθών για όλους τους εργαζόμενους, καθιστώντας τα δικαιώματα που προβλέπουν οι συλλογικές συμβάσεις υποχρεωτικά για όλους τους εργοδότες, ενώ για τους κλάδους που δεν υπάρχουν συλλογικές συμβάσεις, τη δημιουργία μηχανισμών συλλογικών διαβουλεύσεων για τον καθορισμό κατώτατων μισθών και παρεμφερών δικαιωμάτων.
- Αναθεώρηση και εκσυγχρονισμός του συστήματος κοινωνικής ασφάλισης, επάρκεια συντάξεων, κατάργηση του πέναλτι του 12% για συνταξιοδότηση στα 63, διεύρυνση της διάρκειας του ανεργειακού επιδόματος, απλοποίηση και καταπολέμηση της γραφειοκρατίας για έγκαιρη καταβολή των επιδομάτων
Οι αντικειμενικές δυσκολίες, η κρίση και τα προβλήματα που συσσωρεύονται, όχι μόνο δεν πρέπει να χρησιμοποιούνται ως δικαιολογία για άρνηση της ανάγκης υιοθέτησης μέτρων πιο μακροπρόθεσμης προοπτικής για ένα αναπτυγμένο και σύγχρονο κοινωνικό κράτος, αλλά αντίθετα είναι οι δυσκολίες και τα κοινωνικά αδιέξοδα που επιβάλλουν εδώ και τώρα μια καινούργια, προοδευτική και δίκαιη κοινωνική ατζέντα, μακριά από τις δογματικές ακρότητες των μνημονιακών νεοφιλελεύθερων πολιτικών, οι οποίες με την κρίση της πανδημίας είναι ολοφάνερο ότι πλέον έχουν χρεωκοπήσει.
12 Ιανουαρίου 2021