Το Γενικό Συμβούλιο της ΠΕΟ, το οποίο εκλέγηκε από το 27ο Παγκύπριο Συνέδριο(16-18 Νοεμβρίου 2017) , πραγματοποίησε χθες, Δευτέρα 4 Δεκεμβρίου 2017, την 2η Συνεδρία του και ασχολήθηκε με την εκλογή των αξιωματούχων της Ομοσπονδίας, με την συγκρότηση των Εκτελεστικών Οργάνων καθώς και τους Υπεύθυνους των Κεντρικών Γραφείων.
ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ Γ.Γ ΤΗΣ ΠΕΟ ΠΟΥ ΕΓΙΝΕ ΣΗΜΕΡΑ ΣΤΟ 26Ο ΠΑΓΚΥΠΡΙΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΤΗΣ ΠΑΣΥΕΚ ΠΕΟ
ΟΜΙΛΙΑ ΠΑΜΠΗ ΚΥΡΙΤΣΗ
ΓΕΝΙΚΟΥ ΓΡΑΜΜΑΤΕΑ ΠΕΟ
26ο ΠΑΓΚΥΠΡΙΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ
ΠΑΣΥΕΚ ΠΕΟ
8 Δεκεμβρίου 2017
Αγαπητοί προσκεκλημένοι
Συναδέλφισσες και συνάδελφοι σύνεδροι
Στην εποχή μας, την εποχή της νεοφιλελεύθερης καπιταλιστικής παγκοσμιοποίησης, οι αντιθέσεις και αντιφάσεις μιας άδικης, άναρχης και ετεροβαρούς παγκόσμιας ανάπτυξης, οξύνονται και πολλαπλασιάζονται. Η στέρηση και η πείνα, πολλών εκατομμυρίων ανθρώπων, συνεχίζουν να συνυπάρχουν με μια απίστευτων διαστάσεων χλιδή και υπερκατανάλωση.
Στο όνομα της καταπολέμησης της τρομοκρατίας και της προστασίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, οι επεμβάσεις, οι απειλές, η πολιτική του δικαίου του ισχυρού, συνεχίζουν να αποτελούν δυστυχώς τα κύρια χαρακτηριστικά της σημερινής παγκόσμιας τάξης.
Μόλις χθες στο όνομα της ειρήνης ο Αμερικάνος Πρόεδρος, με απίστευτο θράσος, ανακοίνωσε την μονομερή και προκλητική απόφαση του να ανακηρύξει ο ίδιος την Ιερουσαλήμ, πρωτεύουσα του Ισραήλ και να μεταφέρει εκεί την Αμερικανική πρεσβεία.
Αγνοώντας τις ίδιες τις αποφασίσεις του ΟΗΕ, αγνοώντας την ανάγκη προστασίας της ειρηνικής διαδικασίας και το κυριότερο αγνοώντας προκλητικά τα δικαιώματα του παλαιστινιακού λαού και τα αισθήματα του Αραβικού κόσμου και όλης της φιλειρηνικής ανθρωπότητας, έχει πυροδοτήσει ενσυνείδητα νέους κύκλους έντασης και αιματοχυσίας και έχει φροντίσει να προσθέσει ακόμα ένα παράγοντα έντασης και αντιπαράθεσης στην ήδη εύφλεκτη και ταραγμένη περιοχή μας.
Εμείς παραμένουμε σταθερά δίπλα στον Παλαιστινιακό λαό στο δίκαιο αγώνα του για ανεξάρτητο Παλαιστινιακό κράτος στα σύνορα του 1967 με πρωτεύουσα την Ανατολική Ιερουσαλήμ.
Εμείς εδώ στην Κύπρο έχουμε βιώσει το πόλεμο και την καταστροφή και γνωρίζουμε καλά από πρώτο χέρι, τα αποτελέσματα των ιμπεριαλιστικών τυχοδιωκτισμών.
Γι’ αυτό και η ΠΕΟ ύψιστη προτεραιότητα θεωρεί τον αγώνα για λύση του κυπριακού η οποία να επανενώνει την Κύπρο και να την απαλλάσσει από την ξένη στρατιωτική παρουσία και κηδεμόνευση.
Κατά την διάρκεια της διεξαγωγής συνομιλιών στην Ελβετία, είμασταν η ψυχή μαζικών λαϊκών κινητοποιήσεων, απαιτώντας από τους ηγέτες να επιστρέψουν με θετικά αποτελέσματα και ενθαρρύνοντας τους στο στόχο της επανένωσης.
Η κατάρρευση τελικά αυτής της διαπραγμάτευσης δεν σκόρπισε μόνο μεγάλη απογοήτευση ανάμεσα στον κυπριακό λαό, Ελληνοκύπριους και Τουρκοκύπριους αλλά ταυτόχρονα έχει προκαλέσει και μεγάλη ανησυχία και προβληματισμό για το μέλλον.
Η παρατεταμένη στασιμότητα στην οποία έχει μπει το κυπριακό, δεν είναι μόνο άγονη, αλλά και πολύ επικίνδυνη. Είναι ξεκάθαρο ότι σε αυτές τις συνθήκες οι μόνοι που επιχαίρουν είναι οι εχθροί της επανένωσης , όλοι όσοι ερωτοτροπούν με την διχοτόμηση και την νομιμοποίηση των αποτελεσμάτων της Τουρκικής εισβολής.
Για να εξελιχθούν με αυτό τον τρόπο τα πράγματα, σοβαρή ευθύνη έχουν κατά την άποψη μας και οι χειρισμοί του κυρίου Αναστασιάδη. Ιδιαίτερα οι παλινδρομήσεις του και η έλλειψη σταθερότητας και συνέπειας που επέδειξε στην διαχείριση της κρίσιμης αυτής διαπραγμάτευσης, αφού είναι πλέον ξεκάθαρο ότι στις προτεραιότητες του κυριάρχησαν οι επόμενες εκλογές και όχι οι επόμενες γενιές.
Συναδέλφισσες και συνάδελφοι
Για τις οικονομικές και κοινωνικές εξελίξεις στον τόπο μας τα τελευταία χρόνια, καθοριστικός παράγοντας ήταν η συμφωνία του Νίκου Αναστασιάδη με το Eurogroup και η υπογραφή του μνημονίου με την Τρόικα. Παρά τη βιομηχανία των υποσχέσεων και των γνωστών «δεσμεύομαι» που προεκλογικά διαμοίρασε δεξιά και αριστερά ο κ. Αναστασιάδης, η φιλοσοφία αντιμετώπισης της κρίσης από την κυβέρνηση του, ήταν πλήρως ευθυγραμμισμένη με τις γνωστές σκληρές νεοφιλελεύθερες συνταγές του ΔΝΤ και της Τρόικας.
Αποτέλεσμα της εφαρμογής αυτών των συνταγών ήταν η υποβάθμιση του βιοτικού επιπέδου της συντριπτικής πλειοψηφίας των πολιτών, η ανεργία και η προκλητική ανακατανομή του πλούτου υπέρ των λίγων σε βάρος των πολλών.
Αυτή είναι η πραγματική εικόνα της κυπριακής κοινωνίας. Όχι αυτή που προσπαθεί να παρουσιάσει προεκλογικά η κυβέρνηση, παρασιωπώντας τις σκληρές κοινωνικές πραγματικότητες και διαστρεβλώνοντας ακόμα και τους αριθμούς. Η πραγματική εικόνα φαίνεται και μέσα από τα στατιστικά στοιχεία της ίδιας της Eurostat, με βάση τα οποία η Κύπρος είναι σήμερα η χώρα με την πιο δραματική και γρήγορη διεύρυνση της κοινωνικής ανισότητας σε ολόκληρη την Ε.Ε. Η χώρα με τους πιο γρήγορους ρυθμούς αύξησης της φτώχειας και της εργασιακής απορρύθμισης.
Εμείς δεν μηδενίζουμε ούτε υποτιμούμε τη σχετική βελτίωση κάποιων από τους δείχτες της οικονομίας. Όπως π.χ. το δείκτη της ανάπτυξης, ο οποίος ύστερα από την καθίζηση που υπέστη μέχρι το 2014, έχει επανέλθει σε θετικό πρόσημο. Αυτοί οι δείκτες όμως δεν αποτελούν από μόνοι τους ένδειξη οικονομικής και κοινωνικής προόδου.
Η πρόοδος προϋποθέτει όχι μόνο θετικό πρόσημο ανάπτυξης αλλά και δίκαιο διαμοιρασμό των αποτελεσμάτων της, επαναφορά δικαιωμάτων και κατακτήσεων που έχουν συρρικνωθεί βίαια στο όνομα της οικονομικής κρίσης, ώστε να επέλθει άμβλυνση της κοινωνικής ανισότητας.
Γι’αυτό και μετά τις μειώσεις που επιβλήθηκαν στους μισθούς και τα υπόλοιπα δικαιώματα που περιέχονται στις συλλογικές συμβάσεις την περίοδο του κουρέματος και της κορύφωσης της κρίσης, έχουμε περάσει αποφασιστικά στην αντεπίθεση, διεκδικώντας επαναφορά όσων είχαν παραχωρηθεί με ειδικές συμφωνίες ή άλλως πως. Κάτι που έχουμε πετύχει, είτε μερικά είτε συνολικά, σχεδόν σε όλες τις συλλογικές συμβάσεις που έχουν ανανεωθεί τα τελευταία 2 χρόνια.
Στα πλαίσια αυτής της πολιτικής ήταν και οι χειρισμοί που έγιναν από την ΠΕΟ σχετικά με το διεκδικητικό πλαίσιο των εργαζομένων του ευρύτερου δημόσιου τομέα.
Η κυβέρνηση, στο όνομα της μεταρρύθμισης, επιχείρησε να επιβάλει νομοθετικά ρυθμίσεις οι οποίες επεδίωκαν να παραμερίσουν τις συλλογικές μας συμβάσεις στον ευρύτερο δημόσιο τομέα.
Η αντίδραση μας σ’ αυτές τις μεθοδεύσεις ήταν άμεση και αποφασιστική. Μπροστά σε αυτή την αντίδραση, η κυβέρνηση υποχρεώθηκε να αποδεκτεί ότι οι όποιες νομοθετικές ρυθμίσεις επεδίωκε να προωθήσει για τον δημόσιο τομέα δεν μπορούσαν να αφορούν τις συλλογικές μας συμβάσεις, ούτε του ημικρατικού τομέα, ούτε της Τ.Α., ούτε και του ωρομίσθιου κυβερνητικού προσωπικού. Γι’αυτό και γι’ αυτές τις κατηγορίες, κατόπιν διαπραγμάτευσης συνομολογήθηκε με την ΠΕΟ και την ΣΕΚ, συμφωνία πλαίσιο, η οποία αφορά την τετραετία από το 15 μέχρι το 18. Με βάση αυτή τη συμφωνία επανήλθαν οι προσαυξήσεις από 1/1 του 2017, επαναλειτουργεί ο θεσμός της ΑΤΑ από 1/1/18 έστω και προσωρινά κουτσουρεμένος και συνεχίζεται η διαπραγμάτευση, ώστε μέχρι το Μάη του 2018, να συμφωνήσουμε μια επιπρόσθετη βελτίωση στους μισθούς των εργαζομένων, ιδιαίτερα των χαμηλόμισθων, στην κατεύθυνση της σταδιακής επαναφοράς των αποκοπών που έχουν γίνει, για τις όποιες ο Υπουργός οικονομικών υποχρεώθηκε να διασαφηνίσει ότι δεν είναι μόνιμες όπως στο παρελθόν έχει ισχυριστεί.
Σ’ αυτή τη πορεία διαχείρισης των εργασιακών σχέσεων στον ευρύτερο δημόσιο τομέα, τα πράγματα σίγουρα δεν ήταν εύκολα. Χρειάστηκε και να συγκρουστούμε, χρειάστηκε να προειδοποιήσουμε και να προετοιμάσουμε και απεργιακές κινητοποιήσεις. Νιώθω λοιπόν την ανάγκη με την ευκαιρία αυτού του χαιρετισμού να εκφράσω την εκτίμηση μου και να συγχαρώ την συντεχνία σας γιατί έδειξε συνέπεια και πολλή αποφασιστικότητα. Το γεγονός ότι δεν αφήσατε καμία χαραμάδα αμφιβολίας ότι είσασταν έτοιμοι, με το κάλεσμα της Συντεχνίας, να δώσετε μάχη, ήταν ο πιο αποφασιστικός παράγοντας που επέτρεψε να έχουμε ένα ικανοποιητικό αποτέλεσμα στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων.
Συναδέλφισσες και συνάδελφοι
Ο φόβος και η ανασφάλεια των εργαζομένων, ιδιαίτερα εκείνων του ιδιωτικού τομέα, μπροστά στο ενδεχόμενο της ανεργίας και της εξαθλίωσης, η ελεύθερη διακίνηση εργαζομένων και η προκλητική εκμετάλλευση φτηνής εργασίας από τους εργοδότες είναι παράγοντες που έχουν επιταχύνει την διαδικασία απορρύθμισης των εργασιακών σχέσεων και έχουν οδηγήσει σε υπόσκαψη, τόσο του δικαιώματος της οργάνωσης όσο και της εφαρμογής της συλλογικής σύμβασης.
Εχοντας υπ’οψιν αυτές τις πραγματικότητες το Συνδικαλιστικό κίνημα αναδεικνύει ως βασική προτεραιότητα την απαίτηση από την πολιτεία όχι μόνο να σταματήσει να συμβάλλει στην απορρύθμιση υιοθετώντας και εφαρμόζοντας η ίδια μορφές απασχόλησης που οδηγούν στην εκμετάλλευση των εργαζομένων, αλλά και να συμβάλει θεσμικά και νομοθετικά στη δημιουργία εκείνων των προϋποθέσεων, ώστε οι συλλογικές συμβάσεις όχι μόνο να συνομολογούνται αλλά και να εφαρμόζονται από όλους. Όμως και για τους εργαζόμενους που για διάφορους λόγους δεν καλύπτονται από συλλογικές συμβάσεις και βρίσκονται ουσιαστικά στο έλεος του Θεού, η πολιτεία έχει υποχρέωση να παρέμβει για την διαμόρφωση και γι’αυτούς ενός ελάχιστου πλαισίου εργασιακών δικαιωμάτων.
Μια επίσης σημαντική παράμετρος η οποία αφορά την προστασία και την στήριξη των πιο αδυνάτων στρωμάτων της κοινωνίας, είναι και η κοινωνική πολιτική του κράτους.
Ο αγώνας για αναστήλωση του κοινωνικού κράτους, το οποίο τα τελευταία χρόνια έχει ξηλωθεί, αποτελεί το δεύτερο σημαντικό πυλώνα στις προτεραιότητες της ΠΕΟ.
Όπως έχει αποφασίσει το πρόσφατο Συνέδριο μας, θα παλέψουμε προσηλωμένα και με επιμονή για να εφαρμοστεί ολοκληρωμένα, όπως έχει συμφωνηθεί και έχει ψηφιστεί από τη Βουλή το ΓΕΣΥ. Θα παλέψουμε για να επανέλθουν τα δικαιώματα των συνταξιούχων εκεί που ήταν πριν τις «προσαρμογές» της κυβέρνησης, να επανεξεταστούν τα κριτήρια στήριξης των πολύτεκνων, των αναπήρων, των φοιτητών και των άλλων ευάλωτων ομάδων, να υπάρξει ξανά στεγαστική πολιτική αφού έχει πλήρως ακυρωθεί από τη σημερινή κυβέρνηση, να στηριχτούν οι άνεργοι, να προστατευτεί η κατοικία και η επαγγελματική στέγη των ανθρώπων που βρέθηκαν εκτεθειμένοι στις τράπεζες.
Προτεραιότητα αποτελεί επίσης η προστασία του συνταξιοδοτικού μας συστήματος και ο αγώνας για να επανέλθει πρόγραμμα διευθέτησης του χρέους του κράτους προς το ΤΚΑ.
Όπως επίσης την επανεξέταση του ισοπεδωτικού πέναλτι του 12%, για όσους επιλέγουν αφυπηρέτηση στα 63.
Συναδέλφισσες, συνάδελφοι
Όπως είναι γνωστό ο τόπος έχει μπει ήδη σε προεκλογική περίοδο.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι οι επικείμενες προεδρικές εκλογές θα είναι εξαιρετικά σημαντικές και καθοριστικές για τον τόπο. Και όσο αφορά την υπόθεση της επανένωσης και της απελευθέρωσης της πατρίδας μας αλλά και για το τι είδους κοινωνία διαμορφώνεται, μέσα στην οποία θα ζήσουμε εμείς και τα παιδιά μας.
Έχοντας υπόψιν την σκληρή για τους εργαζόμενους εμπειρία των τελευταίων χρόνων, η αλλαγή και η απαλλαγή του τόπου και των εργαζομένων, από τη διακυβέρνηση Αναστασιάδη-ΔΗΣΥ προβάλλει ως αδήριτη ανάγκη.
Ο τόπος μας χρειάζεται Πρόεδρο που να πιστεύει και να αγωνίζεται σθεναρά και με όλες του τις δυνάμεις, για λύση στο Κυπριακό που να βασίζεται σε αρχές, που να επιδεικνύει συνέπεια και σταθερότητα στη συμφωνημένη βάση λύσης της Δικοινοτικής Διζωνικής Ομοσπονδίας και ο οποίος με καθαρές θέσεις και δημιουργική προσέγγιση, να αξιοποιήσει το πλαίσιο που έθεσε ο ΓΓ του ΟΗΕ στο Κρανς Μοντανά και να συνεχίσει τη διαδικασία από εκεί που διακόπηκε. Όχι Πρόεδρο αναξιόπιστο, που να μεταλλάσσεται ανάλογα με την πολιτική συγκυρία και τις πολιτικές του σκοπιμότητες.
Χρειαζόμαστε μια πραγματικά προοδευτική, φιλολαϊκή κυβέρνηση, η οποία θα εργαστεί έτσι που η ανάπτυξη να κατανέμεται με δίκαιο τρόπο σ’ όλους, να εργάζεται για τη στήριξη των δικαιωμάτων των εργαζομένων, τη σμίκρυνση των κοινωνικών ανισοτήτων, τη στήριξη των συνταξιούχων και των ευάλωτων ομάδων του πληθυσμού.
Αυτός ο πρόεδρος δεν μπορεί να είναι ούτε ο κ. Αναστασιάδης, ούτε όμως και ο κ. Νικόλας Παπαδόπουλος ο οποίος συμπορεύτηκε με τον κ. Αναστασιάδη για να φτάσουμε εκεί που φτάσαμε και που το κόμμα του στήριξε όλα τα κρίσιμα νομοσχέδια για να υλοποιηθούν οι πολιτικές της φτωχοποίησης και της κοινωνικής ανισότητας.
Αυτός ο Πρόεδρος μπορεί να είναι μόνο, ο Σταύρος Μαλάς. Ο ανεξάρτητος υποψήφιος που στηρίζεται από την αριστερά και από τις προοδευτικές δυνάμεις της κοινωνίας. Που στηρίζεται από την ΠΕΟ, γιατί οι θέσεις και το πρόγραμμα του, ανταποκρίνονται στις προσδοκίες και τις απαιτήσεις των ανθρώπων της εργασίας.
Ψηφίζοντας Σταύρο Μαλά, υπερασπιζόμαστε με την ψήφο μας τα εργασιακά και κοινωνικά μας δικαιώματα, υπερασπιζόμαστε το μέλλον εμάς και των παιδιών μας.
Συναδέλφισσες και συνάδελφοι
Είμαι σίγουρος ότι μέσα από το συνέδριο σας θα βγείτε ακόμα πιο συσπειρωμένοι και δυνατοί, έτοιμοι να ανταποκριθείτε πιο αποτελεσματικά στις απαιτήσεις και τις προσδοκίες των εργαζομένων του κλάδου.
Εμείς θα είμαστε δίπλα σας όπως πάντα και μπορείτε να στηρίζεστε στην αλληλεγγύη και την αλληλοστήριξη μέσα στη μεγάλη οικογένεια της ΠΕΟ της οποίας η Συντεχνία σας αποτελεί σημαντικό και πρωτοπόρο κομμάτι.
Εύχομαι καλές επιτυχίες στις εργασίες σας και καλούς αγώνες.