Από μέρους της ΠΕΟ μεταφέρω τις εγκάρδιες μας ευχές σ’ όλες τις εργαζόμενες μέλη της ΣΗΔΗΚΕΚ και της BES με την ευκαιρία της Μέρας Αγώνα, Τιμής και Διεκδίκησης για τις Γυναίκες όλου του κόσμου – της 8ης του Μάρτη.
ΟΜΙΛΙΑ ΣΩΤΗΡΟΥΛΛΑΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥΣ ΑΝ.Γ.Γ. ΠΕΟ ΣΤΗΝ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΤΗΣ ΣΗΔΗΚΕΚ – BES
Ομιλία Σ. Χαραλάμπους
Αν. Γ.Γ. ΠΕΟ
Στη συγκέντρωση που διοργανώνουν η ΣΗΔΗΚΕΚ – BES
Με την ευκαιρία της Παγκόσμιας Μέρας της Γυναίκας
Πέμπτη 8/3/2018
Συναδέλφισσες – συνάδελφοι,
Από μέρους της ΠΕΟ μεταφέρω τις εγκάρδιες μας ευχές σ’ όλες τις εργαζόμενες μέλη της ΣΗΔΗΚΕΚ και της BES με την ευκαιρία της Μέρας Αγώνα, Τιμής και Διεκδίκησης για τις Γυναίκες όλου του κόσμου – της 8ης του Μάρτη.
Σήμερα στρεφόμαστε στις 8 του Μάρτη του 1857 στον μεγάλο ξεσηκωμό των υφαντριών της Νέας Υόρκης ο οποίος σηματοδότησε τους αγώνες των γυναικών για πολιτικά, εργασιακά και κοινωνικά δικαιώματα.
Ενάμιση και πλέον αιώνα μετά από αυτό τον μεγάλο ξεσηκωμό, παρά την πρόοδο που έχει επιτευχθεί, οι γυναίκες σ’ ολόκληρο τον κόσμο εξακολουθούν να βιώνουν διακρίσεις, να υπόκεινται άνιση μεταχείριση στην εργασία, να είναι θύματα κακομεταχείρισης, σεξουαλικής εκμετάλλευσης, να βρίσκονται αντιμέτωπες με πατριαρχικές, αυταρχικές αντιλήψεις.
Αυτή η κατάσταση επιβεβαιώνει πόσο απόλυτα αναγκαίος είναι και στις μέρες μας ο αγώνας ενάντια στις διακρίσεις.
Ο σημερινός κοινός γιορτασμός από τις δυο συντεχνίες, της Παγκόσμιας Μέρας της Γυναίκας, ένας γιορτασμός που έχει γίνει πλέον παράδοση επιβεβαιώνει τις γερές ρίζες πάνω στις οποίες στηρίζεται η συνεργασία και η κοινή δράση της ΠΕΟ με τις τουρκοκυπριακές συνδικαλιστικές οργανώσεις. Δράση που σφυρηλατήθηκε στο καμίνι των μεγάλων ταξικών αγώνων που έδωσε η εργατική τάξη της Κύπρου το 1948 διεκδικώντας το δικαίωμα στην οργάνωση και σε συλλογικές συμβάσεις εργασίας.
Φέτος συμπληρώνονται 70 χρόνια από τους μεγάλους απεργιακούς αγώνες των μεταλλορύχων – αμιαντωρύχων και οικοδόμων του 1948. Σ’ αυτούς τους αγώνες οι γυναίκες των απεργών ελληνοκύπριες και τουρκοκύπριες στάθηκαν με αποφασιστικότητα, αυταπάρνηση και μαχητικότητα όχι απλά δίπλα στους απεργούς συζύγους τους αλλά μπήκαν δυναμικά μπροστά παίζοντας καθοριστικό ρόλο στην επιτυχή έκβαση εκείνου του αγώνα.
Στα χνάρια αυτών των γυναικών οφείλουμε να βαδίσουμε και εμείς σήμερα. Να ενωθούμε όλες οι γυναίκες της Κύπρου, ελληνοκύπριες, τουρκοκύπριες, αρμένισσες, μαρωνίτισσες και λατίνες στον αγώνα για λύση, επανένωση και ισότητα.
Η κατάρρευση και η διακοπή των συνομιλιών στο Γκράνς Μοντανά μας έχει δημιουργήσει λύπη και απογοήτευση. Επιμένουμε και θα επιμένουμε για την ανάγκη οι δυο ηγέτες βασισμένοι στο πλαίσιο που έχει θέσει ο Γ.Γ. του ΟΗΕ να επαναρχίσουν τις συνομιλίες με στόχο να οδηγηθούμε σε λύση διζωνικής, δικοινοτικής ομοσπονδίας.
Οι εντάσεις ανάμεσα στις δυο πλευρές όπως και οι εντάσεις ανάμεσα στην Ελλάδα και την Τουρκία καθόλου δεν είναι προς το συμφέρον των ελληνοκυπρίων και τουρκοκυπρίων.
Μαζί όλοι οι κύπριοι που θέλουμε τον τόπο μας ενωμένο και ειρηνικό κοινό μας σπίτι θα συνεχίσουμε να πολεμούμε τις φωνές της διαίρεσης, της μισαλλοδοξίας, του φανατισμού και να υψώνουμε τη φωνή της Κύπρου που θέλει και μπορεί να ζήσει ενωμένα.
Αγωνιζόμαστε για την Κύπρο, αγωνιζόμαστε για την ισότητα στην εργασία και στην κοινωνία.
Παρά το ότι ζούμε και δραστηριοποιούμαστε η κάθε μια στη δική της κοινότητα οι ρίζες της ανισότητας και των προβλημάτων είναι κοινές. Η οικονομική κρίση των τελευταίων χρόνων και ο τρόπος που αυτή η κρίση αντιμετωπίστηκε με τις πολιτικές λιτότητας, περικοπών στο κοινωνικό κράτος, συμπίεσης των εργατικών δικαιωμάτων, απορρύθμισης των εργασιακών σχέσεων, έπληξε ιδιαίτερα τις γυναίκες. Δυστυχώς τα τελευταία χρόνια δεν μπορούμε να μιλούμε για πρόοδο στον τομέα της ισότητας.
Η ανεργία, οι επισφαλές μορφές απασχόλησης, η εργασία 7 μέρες τη βδομάδα, η έλλειψη κοινωνικών δομών στήριξης της γυναίκας είναι μόνο μερικά από τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν σήμερα οι γυναίκες.
Για να μπορέσει αυτή η κατάσταση να αλλάξει χρειάζονται μέτρα από το κράτος που να βελτιώνουν τη ζωή της εργαζόμενης γυναίκας, να στηρίζουν την αξιοπρεπή εργασία με δικαιώματα και να καταπολεμούν τα στερεότυπα και τις προκαταλήψεις.
Αγαπητές συναδέλφισσες,
Συναντηθήκαμε πολλές φορές μαζί όλα αυτά τα χρόνια. Μαζί ονειρευτήκαμε το κοινό μας μέλλον, μαζί ονειρευτήκαμε μια κοινωνία απαλλαγμένη από διακρίσεις, ανισότητες και προκαταλήψεις. Για αυτά τα όνειρα τα δικά μας αλλά και τα όνειρα των νέων γενιών οφείλουμε να συνεχίσουμε την προσπάθεια για την Κύπρο, την ισότητα, την κοινωνική δικαιοσύνη.
Σας ευχαριστώ.